Dit heeft ze niet alleen te danken aan haar verkoopbaar werk.
Dit komt ook hoe zij zich als kunstenaar manifesteert. In haar eindexamenwerk kritiseerde ze Joseph Klibanksy. Ze maakte een parodie op zijn kunstenaarsstijl. Het is idd nogal leeg en oppervlakkig hoe hij zich uit. Zijn statement over kunst gaat alleen over de vorm: "Zijn werk kan het beste omschreven worden als grafisch, dynamisch, kleurrijk en fantasievol, vaak surrealistisch."
Dit uitte zich tijdens de eindexamententoonstelling op de Gerrit Reitveld academie in twee performances. In de ene had ze een galerie gemaakt waarin zij snel multiples maakte en een keurig aangeklede secretaresse. (zo zie ik ze niet vaak in galeries) als mooi front- office voor het geheel zit.
Deel twee van de performance was een veiling van multiples die zij tijdens die veiling ff maakte. Deze werden nog echt verkocht ook voor ongeveer 25 euro per stuk een echte Jo Benink....
Haar site http://www.hookers-of-the-system.com/ spreekt met de naam al boekdelen. Hierop staan twee filmpjes van 2 andere performances op.
In Arti et Amicitiae (voor de kunst en de vriendschap) werden afgelopen maand performances georganiseerd.
Jo was er bij, ze omschrijft haar werk als "Centraal in mijn werk staat de vrouw in de Westers maatschappij, de verschillende systemen waarin ze leeft en waar ze haar identiteit vandaan haalt."
Vergelijk het statement van Klibansky en herken de 101 verschillen.
De performance van Jo vond plaats in een zwarte ruimte. de performance heette "eating". Hierin werd een film geprojecteerd van een kat die met een muis speelt. Katten spelen graag met hun eten dus dat duurt wel 10 minuten voordat de muis het loodje legt.
Deze video werd niet geprojecteerd op scherm, maar op Jo. Zij stond daar naakt, strak voor haar uit kijkend als een wassen beeld.
Als toeschouwer zag je dus twee beelden. Een kat die met een muis speelt en een naakte jonge vrouw waarop een video geprojecteerd wordt. Zelf stond ik er eerst wat schuin voor en zag ik meer een blote jonge vrouw. Bij mij als een hetero man neemt de hersenschors wel eens vrijaf bij het zien van vrouwelijke ronde vormen. Maar ja, in essentie is er niet veel erotisch aan een blote vrouw die zich als wassen standbeeld gedraagt. Ik verschoof richting beamer en mijn aandacht verschoof naar de projectie. Katten spelen graag met hun eten en muizen kunnen heel wat tikken hebben. Uit ervaring weet ik dat alhoewel een muis dood lijkt deze zo weer ergens verborgen zit. Deze kat liet haar teen niet lang lopen en speelde zeker tien minuten met de muis. Dit was niet altijd goed te volgen. Jo vulde maar een kwart van het beeld, waardoor het niet altijd duidelijk was wat de kat deed en ook het camerawerk was nogal onrustig omdat constant gepoogd werd om kat en muis te volgen.
Dit ging zeker tien minuten door.
Daarna was de projectie klaar en eindelijk was het aan Jo voor de laatste handeling. In haar hand bleek ze al die tijd een appel te hebben verstopt. Zij nam een hap een at deze op.
Einde performance en we waren weer terug bij haar statement: de rol van de vrouw in de westerse maatschappij.
Performances zijn niet verzamelbaar, maar ze geven wel meerwaarde aan het verzamelbaar werk van een kunstenaar.
Als laatste nog een plaatje van het werk van Jo Benink dat wel verzamelbaar is. Hoe lieflijk kan je een Uzi vasthouden. Meer soortgelijke foto's en performances op haar website
Geen opmerkingen:
Een reactie posten