''t Wordt weer tijd om deze blog weer bij te houden.
Laatste nieuws dat ik de foto van Cara van de Puttelaar heb opgehaald bij het AMC. Dit was mijn leukste ziekenhuisbezoek ooit.
De volgende post zullen gaan over mijn slechtse kwaliteit: beheer.
Het is veel leuker om eem kunstwerk te kopen dan om om het op te hangen op te slaan , administreren etctetra.
Maar aangezien ik zelf niet weet hoeveel werken ik bezit en wat die enigszins waard zijn. (de helft van de aankoopwaarde dat wel) Verzekering wordt ook een mooi issue.
Als plaatje een oude van de keer:
Voor de fotoveling tbv de slachtoffers van de Tsunami in Azie (van een paar jaar geleden) heb ik (oa) deze foto gekocht van Peter de Jong.
Dit is de ingelijste versie.
zondag 3 oktober 2010
maandag 28 juni 2010
eindexamenexposities
De eindexamenexposities komen er weer aan; Sterker in Rotterdam zijn ze al bijna afgelopen.
Voor mij het moment om te kijken of er leuk nieuw talent rondloopt. en sowieso is er genoeg leuke kunst te zien. Ik moet zelf nog bepalen waar ik naartoe ga.
Ik ga morgn (zondag de 11e) nog naar de GRA, dat was het dan weer voor dit jaar.
Hieronder heb ik een incompleet lijstje gemaakt van de open dagen: bij Artez ben ik afgehaakt teveel verschillende exposities op teveel locaties.
Degenen die voorbij zijn streep ik door en geef ik commentaar over als ik er ben geweest.
Willem de Kooning academie
Opening: Woensdag 16 juni, 16.00- 20.00 uur
Waar? LP II, Wilhelminakade 326, 3072 AR RotterdamOpeningstijden (16-20 juni 2010)
Donderdag: 12.00 - 18.00 uur
Vrijdag: 12.00 - 22.00 uur
Zaterdag en Zondag: 10.00 - 17.00 uur
Deze is voorbij. Ik ben geweest heb een paar echt leuke dingen gezien, nog meegewerkt aan een boom van papier maché door een krant te versnipperen. Een werk van Annelies Bakker. Dit is de ultieme recycling, bomen maken van kranten.
Het werk dat me het meest is bijgebleven is deze:
en dat is maar een deel van het verhaal:
Dat staat op het blog van Kim Reinders.
Andere afdelingen behalve BA Fine Art, hebben ook nog hun eindexamenexpositie.
Zie de eerste reactie van van deze post.
HKU
Fine Art | Education
Ateliergebouw
Tractieweg 41
3534 AP Utrecht
Donderdag 24 juni, opening, 18.00 - 21.00 uur
Vrijdag 25 juni, 10.00 - 21.00 uur
Zaterdag 26 juni, 11.00 - 17.00 uur
Zondag 27 juni, 11.00 - 17.00 uur
Design
3D | Fashion | Graphic | Illustration | Industrial | Intelligent Product | Interior Architecture | Photography | Urban
Hoofdgebouw Faculteit Beeldende Kunst en Vormgeving
Ina Boudier-Bakkerlaan 50
3582 VA Utrecht
Donderdag 24 juni, opening, 16.00 - 21.00 uur
Vrijdag 25 juni, 10.00 - 21.00 uur
Zaterdag 26 juni, 11.00 - 17.00 uur
Zondag 27 juni, 11.00 - 17.00 uur
Ik had niet veel tijd dit weekend en ben alleen maar de Tractieweg geweest. (ligt op 5 minuten fietsen van mijn huis)
Dit is voor mij wel het leukste deel omdat Fine Art het minst toegepast is.
Gezien mijn verzameling met veel fotografie lijkt het meer in de rede te liggen naar de IBB-laan te gaan waar het werk van de studenten fotografie getoond wordt. Deze opleiding concentreert zich echter op documentaire fotografie. Ik heb altijd moeite om te bepalen wanneer documentaire fotografie kunst is. Ik vind het vaak journalistiek. Ik bezit overigens wel documentaire fotografie van een oud-HKU studente, dus ik ben soms wel ontvankelijk voor documentaire fotografie. Maar daar heb ik nu geen aandacht aan besteed.
Dus ik ben twee keer voor ruim een uur naar de Tractieweg geweest: Niet alles tegelijk want zoveel kunst houd ik niet vol. Dat zijn teveel verschillende beelden.
Ik heb heel veel leujks gezien en ik vul nog meer aan
Alvast een grappig filmpje van Astrid Willems
Zij maakt nog veel meer diverser werk dan dit, op haar website staat al meer, maar in haar portfolio die rondzwierf zag ik nog veel meer niet video-werk. Maar dit onderstaande is lekker toegankelijk.
Untitled from astrid willems on Vimeo.
Ook al even andacht voor het project van Eva Bullens. Zij is per Huiffiets gedurende 2,5 week door Nederland getrokken. Op de expositie stond de fiets en de film die zij daarvan maakte.
Een plaatje daarvan.
wordt vervolgd...
Koninklijke academie in Den Haag
De eindexamen expo 2010 is van zaterdag 26 juni (diploma uitreiking) tot en met zaterdag 3 juli. Prinsessegracht 4 Den Haag.
zaterdag 26-6 17 -21
zondag 27-6 12-16
maandag 28-6 / vrijdag 2-7 12-21
zaterdag 3 -7 10-17
Voor het eerst van mijn leven geweest: lekker dicht bij het centraal station. Mooiste feature van het gebouw is de eigen galerie die me deed denken aan de oude zalen van het van Abbe-museum. (Het gebouw stamt ook ui de jaren dertig.) Daar werd ook zeer spectaculaire kunst getoond. een replica van een dertig millimeter kanon, gemaakt uit een door mij niet geidentificeerde substantie.
Voor de rest was de kunst standaard eindexamenexpositie voor zover een eindexamenexpositie standaard kan zijn.
Toch nog even aandacht voor het werk van Eveline Claus (ik zie graag fotografie van een niet-fotograaf.) en Birgit Verwer. (maatschappijkitiek: het kan nog)
later meer
ABKMaastricht
vrijdag 2 t/m zondag 4 juli
vermoedelijk
Herdenkingsplein 12 | 6211 PW Maastricht
niet geweest
AKV den Bosch/Breda
Openingstijden:
De expositie is op beide locaties te bezichtigen van zaterdag 3 tot en met woensdag 7 juli 2010 van 11.00 tot 17.00 uur.
Let op: op zondag sluit de expositie al om 16.00 in verband met de uitreiking van de Breda Art Award!
Locaties:
's-Hertogenbosch
Onderwijsboulevard 256
073-5250302
Breda
Beukenlaan 1
076-2520302
Den Bosch ben ik geweest, Breda gaat niet meer lukken
Minerva Groningen
De expositie vindt dit jaar plaats op twee locaties.
Academie Minerva, Gedempte Zuiderdiep 158, Groningen
Autonome Beeldende Kunst, Vormgeving Communicatie, Vormgeving Ruimtelijk Ontwerp,
Docent Beeldende Kunst en Vormgeving
Voormalig Postkantoor Munnekholm, Munnekeholm 1, Groningen
Autonome Beeldende Kunst
Openingstijden expositie
Zaterdag 3 juli (opening): 16.00 - 19.00
Zondag 4 juli: 12.00 - 17.00
Maandag 5 juli t/m donderdag 8 juli: 10.00 - 18.00
FMI Masters (Frank Mohr Instituut)
Boetringesingel 14
Hofstraat 21
Vast heel indrukwekkend, maar ik ben er niet geweest.
Rietveld
Fred. Roeskestraat 96
Amsterdam
woensdag 7 juli 16u – 20u
8 juli 11u – 20u
9 juli 11u – 20u
10 juli 11u – 20u
zondag 11 juli 11u – 16u
Tijd: iedere dag van 12.00 - 17.00 uur en van wo. t/m vr. eveneens in de avonden van 19.00 - 21.00 uur, entree gratis
Locatie: Oude Kraan 26
Plaats: Arnhem
Voor mij het moment om te kijken of er leuk nieuw talent rondloopt. en sowieso is er genoeg leuke kunst te zien. Ik moet zelf nog bepalen waar ik naartoe ga.
Ik ga morgn (zondag de 11e) nog naar de GRA, dat was het dan weer voor dit jaar.
Hieronder heb ik een incompleet lijstje gemaakt van de open dagen: bij Artez ben ik afgehaakt teveel verschillende exposities op teveel locaties.
Degenen die voorbij zijn streep ik door en geef ik commentaar over als ik er ben geweest.
Willem de Kooning academie
Deze is voorbij. Ik ben geweest heb een paar echt leuke dingen gezien, nog meegewerkt aan een boom van papier maché door een krant te versnipperen. Een werk van Annelies Bakker. Dit is de ultieme recycling, bomen maken van kranten.
Het werk dat me het meest is bijgebleven is deze:
en dat is maar een deel van het verhaal:
Dat staat op het blog van Kim Reinders.
Andere afdelingen behalve BA Fine Art, hebben ook nog hun eindexamenexpositie.
Zie de eerste reactie van van deze post.
Ik had niet veel tijd dit weekend en ben alleen maar de Tractieweg geweest. (ligt op 5 minuten fietsen van mijn huis)
Dit is voor mij wel het leukste deel omdat Fine Art het minst toegepast is.
Gezien mijn verzameling met veel fotografie lijkt het meer in de rede te liggen naar de IBB-laan te gaan waar het werk van de studenten fotografie getoond wordt. Deze opleiding concentreert zich echter op documentaire fotografie. Ik heb altijd moeite om te bepalen wanneer documentaire fotografie kunst is. Ik vind het vaak journalistiek. Ik bezit overigens wel documentaire fotografie van een oud-HKU studente, dus ik ben soms wel ontvankelijk voor documentaire fotografie. Maar daar heb ik nu geen aandacht aan besteed.
Dus ik ben twee keer voor ruim een uur naar de Tractieweg geweest: Niet alles tegelijk want zoveel kunst houd ik niet vol. Dat zijn teveel verschillende beelden.
Ik heb heel veel leujks gezien en ik vul nog meer aan
Alvast een grappig filmpje van Astrid Willems
Zij maakt nog veel meer diverser werk dan dit, op haar website staat al meer, maar in haar portfolio die rondzwierf zag ik nog veel meer niet video-werk. Maar dit onderstaande is lekker toegankelijk.
Untitled from astrid willems on Vimeo.
Ook al even andacht voor het project van Eva Bullens. Zij is per Huiffiets gedurende 2,5 week door Nederland getrokken. Op de expositie stond de fiets en de film die zij daarvan maakte.
Een plaatje daarvan.
wordt vervolgd...
Koninklijke academie in Den Haag
De eindexamen expo 2010 is van zaterdag 26 juni (diploma uitreiking) tot en met zaterdag 3 juli. Prinsessegracht 4 Den Haag.
Voor het eerst van mijn leven geweest: lekker dicht bij het centraal station. Mooiste feature van het gebouw is de eigen galerie die me deed denken aan de oude zalen van het van Abbe-museum. (Het gebouw stamt ook ui de jaren dertig.) Daar werd ook zeer spectaculaire kunst getoond. een replica van een dertig millimeter kanon, gemaakt uit een door mij niet geidentificeerde substantie.
Voor de rest was de kunst standaard eindexamenexpositie voor zover een eindexamenexpositie standaard kan zijn.
Toch nog even aandacht voor het werk van Eveline Claus (ik zie graag fotografie van een niet-fotograaf.) en Birgit Verwer. (maatschappijkitiek: het kan nog)
later meer
ABKMaastricht
niet geweest
AKV den Bosch/Breda
Den Bosch ben ik geweest, Breda gaat niet meer lukken
Minerva Groningen
Academie Minerva, Gedempte Zuiderdiep 158, Groningen
Autonome Beeldende Kunst, Vormgeving Communicatie, Vormgeving Ruimtelijk Ontwerp,
Docent Beeldende Kunst en Vormgeving
Voormalig Postkantoor Munnekholm, Munnekeholm 1, Groningen
Autonome Beeldende Kunst
Openingstijden expositie
Zaterdag 3 juli (opening): 16.00 - 19.00
Zondag 4 juli: 12.00 - 17.00
Maandag 5 juli t/m donderdag 8 juli: 10.00 - 18.00
FMI Masters (Frank Mohr Instituut)
Boetringesingel 14
Hofstraat 21
Vast heel indrukwekkend, maar ik ben er niet geweest.
Rietveld
Eindexamenexpositie 2010
Fred. Roeskestraat 96
Amsterdam zondag 11 juli 11u – 16u
Artez kunstacademie Arnhem: Fine Art
07 juli 2010 t/m 11 juli 2010
Tijd: iedere dag van 12.00 - 17.00 uur eLocatie: Oude Kraan 26
Plaats: Arnhem
woensdag 23 juni 2010
Op locatie
Bij Planetart in het oude Volkskrant gebouw aan de Wibautstraat 150 is nu de opening van een tentoonstelling van Jo Benink
In deze tentoosntelling een 4-tal videos meestal van haar performances en een drietal foto's. Waarvan 1 met een twist. (Hoe vreemd.) Een heel aardig overzicht van haar huidige werk.
Hieronder Jo met de foto's. Let op de linker twee staan nog niet op haar site.
Als je op de foto klikt zie deze groter.
In deze tentoosntelling een 4-tal videos meestal van haar performances en een drietal foto's. Waarvan 1 met een twist. (Hoe vreemd.) Een heel aardig overzicht van haar huidige werk.
Hieronder Jo met de foto's. Let op de linker twee staan nog niet op haar site.
Als je op de foto klikt zie deze groter.
woensdag 9 juni 2010
We like art
We like art is een site met goedkope topkunst. Althans onder de 1500 euro, zeker de moeite waard om regelmatig op te kijken als je belangstelling hebt voor kunst. Ik heb al eerder over deze site bericht toen ik mijn 2e Carla van de Puttelaar heb gekocht. (Deze is overigens nog steeds niet geleverd.)
Er zijn echter nog meer manieren om goedkoop aan kunst te komen.
Ongeveer twee jaar geleden heb ik drie foto's gekocht van Elvi. (Volgens de burgerlijke stand heet ze anders, maar haar echte naam vermijdt ze heel zorgvuldig.)
De bovenste heb ik zeker, de onderste weet ik niet zeker. Zoals eerder gezegd mijn beheer over mijn kunst is niet fantastisch.
Als ik de onderste niet heb zal ik hem zeker een keer aanschaffen.
Zij heeft een zomeraanbieding. Voor 5 tientjes een foto op 30x30 of A3 formaat.
Er is keuze uit minimaal 30 foto's.
A3 vind ik een mooi formaat voor haar foto's. Al zou ik zelf over een iets groter formaat nadenken.
Klik de links en oordeel zelf.
Waarom heeft ze die foto-actie? Ze wil naar de USA beter gezegd naar LA en dat zonder rijbewijs. Daarnaast kan ze wat extra budget gebruiken.
Dus gebruik dat vakantiegeld om een mooie foto te kopen en stuur Elvi naar LA.
Er zijn echter nog meer manieren om goedkoop aan kunst te komen.
Ongeveer twee jaar geleden heb ik drie foto's gekocht van Elvi. (Volgens de burgerlijke stand heet ze anders, maar haar echte naam vermijdt ze heel zorgvuldig.)
De bovenste heb ik zeker, de onderste weet ik niet zeker. Zoals eerder gezegd mijn beheer over mijn kunst is niet fantastisch.
Als ik de onderste niet heb zal ik hem zeker een keer aanschaffen.
Zij heeft een zomeraanbieding. Voor 5 tientjes een foto op 30x30 of A3 formaat.
Er is keuze uit minimaal 30 foto's.
A3 vind ik een mooi formaat voor haar foto's. Al zou ik zelf over een iets groter formaat nadenken.
Klik de links en oordeel zelf.
Waarom heeft ze die foto-actie? Ze wil naar de USA beter gezegd naar LA en dat zonder rijbewijs. Daarnaast kan ze wat extra budget gebruiken.
Dus gebruik dat vakantiegeld om een mooie foto te kopen en stuur Elvi naar LA.
zondag 6 juni 2010
te leen
Een nieuwtje: ik heb mijn eerste kunstwerk "geleend" bij de kunstuitleen van het CBK zuid-oost (Amsterdam). Dit lenen kost 12 euro per maand. (daarom is het ook meer huren) Het is wel een fractie van de waarde van het werk en het is zelfs verzekerd.
Het leukste van dit systeem is dat het lenen voor onbepaalde tijd is. Als ik wil kan ik het kopen of blijven huren of gewoon teruggeven aan de Amsterdammers.
Het werk had ik ongveer een jaar geleden gezien en onthouden. Afgelopen week de kans gegrepen die mij geboden werd.
Het werk zelf is een foto van een conceptueel bloemstuk. Het heeft een nogal kunstmatig kleurtje.
De maakster Lotte Geeven doet wel meer met kleur en bloemen. Op ArtAmsterdam had ze de stand van Kunstbeeld aangekleed door een soort bos te maken met gekleurde spotjes erop. Dat heeft duidelijk raakvlakken.
Het is een foto op dibond van zo'n 100 x 80 cm
Het leukste van dit systeem is dat het lenen voor onbepaalde tijd is. Als ik wil kan ik het kopen of blijven huren of gewoon teruggeven aan de Amsterdammers.
Het werk had ik ongveer een jaar geleden gezien en onthouden. Afgelopen week de kans gegrepen die mij geboden werd.
Het werk zelf is een foto van een conceptueel bloemstuk. Het heeft een nogal kunstmatig kleurtje.
De maakster Lotte Geeven doet wel meer met kleur en bloemen. Op ArtAmsterdam had ze de stand van Kunstbeeld aangekleed door een soort bos te maken met gekleurde spotjes erop. Dat heeft duidelijk raakvlakken.
Het is een foto op dibond van zo'n 100 x 80 cm
zondag 30 mei 2010
Oops I did it again
Tot en met vandaag is het ArtAmsterdam. Traditiegetrouw koop ik daar een kunstwerk.
Dit jaar is het budget op.
Maar ja wat doen je dan als je een buitenkans tegenkomt.
Ik kocht deze bij Zam-magazine en ik kan hem betalen in 6 termijnen van 2 maanden. dus de helft komt ten laste van het budget van volgend jaar :-)
en voor degene die hem nog niet herkend hadden. Dit is een portret van een jonge Nelson Mandela door Marlene Dumas.
Gezien haar reguliere prijsniveau had ik nooit verwacht iets van haar in bezit te kunnen krijgen, maar dat gaat dus wel gebeuren. Bij dot sort buitenkansjes moet je je altid afvragen of het werk wel goed genoeg is. Ik eil niet een werk kopen van een bekende naam, alleen vanwege de bekende naam. (ik heb hierom wel eens een foto van Rineke Dijkstra laten lopen) Gelukkig vind ik dit ook een krachtig portret. Dus dat zit wel goed.
Nog als laatste, mijn vorige post ging over de regels: Marlene Dumas is mijn 6e nieuwe kunstenaar dit jaar. Dus die ik heb ik alweer gebroken.
Dit jaar is het budget op.
Maar ja wat doen je dan als je een buitenkans tegenkomt.
Ik kocht deze bij Zam-magazine en ik kan hem betalen in 6 termijnen van 2 maanden. dus de helft komt ten laste van het budget van volgend jaar :-)
en voor degene die hem nog niet herkend hadden. Dit is een portret van een jonge Nelson Mandela door Marlene Dumas.
Gezien haar reguliere prijsniveau had ik nooit verwacht iets van haar in bezit te kunnen krijgen, maar dat gaat dus wel gebeuren. Bij dot sort buitenkansjes moet je je altid afvragen of het werk wel goed genoeg is. Ik eil niet een werk kopen van een bekende naam, alleen vanwege de bekende naam. (ik heb hierom wel eens een foto van Rineke Dijkstra laten lopen) Gelukkig vind ik dit ook een krachtig portret. Dus dat zit wel goed.
Nog als laatste, mijn vorige post ging over de regels: Marlene Dumas is mijn 6e nieuwe kunstenaar dit jaar. Dus die ik heb ik alweer gebroken.
zaterdag 22 mei 2010
de regels
De doelstelling van dit blog is om proberen lijn te houden in mijn kunstverzameling.
Ik heb maar beperkte middelen om een verzameling op te bouwen en heb daardoor weinig geld om missers te maken. Door beter naar mijn eigen aankoopgedrag te kijken wil ik proberen dat in regels vast te leggen.
Daarvoor heb ik nu de volgende regels:
Ik verzamel alleen hedendaagse kunst gemaakt door Nederlandse vrouwen
Ik beperk mijn kunstenaars door maximaal van 5 nieuwe kunstenaars per jaar te kopen (vanaf 2010)
De kunst moet (tijdelijk) passen binnen mijn huis of tuin. (rekening houden met de grootte daarvan en de aanwezigheid van mijn kat)
De kunst moet passen binnen de clusters van huidige kunst die al heb.
de clusters zijn:
-vervreemding/surrealisme
- naakten
- portretten
- relaties met modefotografie
- maatschappelijk geëngageerde kunst
- 2d/3d spel
- menselijke relaties naar elkaar of naar omgeving
De clusters heb ik overigens zojuist gedefinieerd dus daar zullen nog wel verschuivingen in plaats vinden.
Ik heb dus geen criteria over de techniek van het werk.
Houd ik me nu aan deze regels:
Vorig jaar heb ik van 28 verschillende kunstenaars gekocht van wie 24 vrouwen. Allen waren Nederlands.
Dit jaar heb ik werk gekocht van 8 verschillende kunstenaars van wie er 5 nieuw zijn.
Allen waren Nederlands en allen waren vrouw.
Dit betekent dat ik niet meer mag kopen van kunstenaars van wie ik nog geen werk heb.
Dat zal niet heel moeilijk zijn want het geld is op.
Het is tijd om te sparen.
Als uitsmijter twee werken:
Ze zijn van Suzanne Jongmans. (vrouw en Nederlands)
Het zijn beide protretten.
Een daarvan is een naakt.
In beide zit een stukje surrealisme.
De naakte baadster lijkt op een 17e eeuws schilderij qua compositie maar bevindt zich in een 20e eeuwse badkamer waarbij de baadse een knoert van een tatoeage heeft.
Desiree heeft ook trekken van en normaal vrouwenportret in 17e eeuwse stijl, totdat je haar horloge ziet.
Ik heb maar beperkte middelen om een verzameling op te bouwen en heb daardoor weinig geld om missers te maken. Door beter naar mijn eigen aankoopgedrag te kijken wil ik proberen dat in regels vast te leggen.
Daarvoor heb ik nu de volgende regels:
Ik verzamel alleen hedendaagse kunst gemaakt door Nederlandse vrouwen
Ik beperk mijn kunstenaars door maximaal van 5 nieuwe kunstenaars per jaar te kopen (vanaf 2010)
De kunst moet (tijdelijk) passen binnen mijn huis of tuin. (rekening houden met de grootte daarvan en de aanwezigheid van mijn kat)
De kunst moet passen binnen de clusters van huidige kunst die al heb.
de clusters zijn:
-vervreemding/surrealisme
- naakten
- portretten
- relaties met modefotografie
- maatschappelijk geëngageerde kunst
- 2d/3d spel
- menselijke relaties naar elkaar of naar omgeving
De clusters heb ik overigens zojuist gedefinieerd dus daar zullen nog wel verschuivingen in plaats vinden.
Ik heb dus geen criteria over de techniek van het werk.
Houd ik me nu aan deze regels:
Vorig jaar heb ik van 28 verschillende kunstenaars gekocht van wie 24 vrouwen. Allen waren Nederlands.
Dit jaar heb ik werk gekocht van 8 verschillende kunstenaars van wie er 5 nieuw zijn.
Allen waren Nederlands en allen waren vrouw.
Dit betekent dat ik niet meer mag kopen van kunstenaars van wie ik nog geen werk heb.
Dat zal niet heel moeilijk zijn want het geld is op.
Het is tijd om te sparen.
Als uitsmijter twee werken:
Ze zijn van Suzanne Jongmans. (vrouw en Nederlands)
Het zijn beide protretten.
Een daarvan is een naakt.
In beide zit een stukje surrealisme.
De naakte baadster lijkt op een 17e eeuws schilderij qua compositie maar bevindt zich in een 20e eeuwse badkamer waarbij de baadse een knoert van een tatoeage heeft.
Desiree heeft ook trekken van en normaal vrouwenportret in 17e eeuwse stijl, totdat je haar horloge ziet.
donderdag 6 mei 2010
Art Brussel 2010
Vorig jaar was ik één dag en kort naar Art Brussel geweest. De beurs had mij aangenaam verrast door het internationaal karakter daarvan en slechts op 2 uur rijden van Utrecht. Ik heb er vaak langer over gedaan om op mijn werk te komen.
Dit jaar bem ik twee keer naar ArtBrussel geweest: de preview plus opening en de laatste dag. beide keren had ik een kunstenaar uit Amsterdam meegebracht om inspiratie op te doen. Het leuke van ArtBrussel is dat er maar weinig galleries uit Belgie zijn een handvol uit Nederland en de rest uit Duitsland Frankrijk, OOstenrijk Zwitserland, Groot-Brittanie etcetera. Ik kwam zelfs Hauser en en Wirth tegen, een galerie met oa Louise Bourgeois en Paul MacCarthy in de stal. Als je daar iets wilt kopen is een heel vette bankrekening niet genoeg. Je moet ook vriendelijk vragen of je iets mag kopen. Mar dat geldt ook al voor de Nederlandse galerie Gabriel Rolt die ook op de beurs stond met Desiree Dolron. Als je 50 000 euro meeneemt kom je op de wachtlijst voor een foto. Die is wel zo goed dat menig persoon drie leer moet kijken om te zien dat het echt een foto is en geen schilderij.
Het verschil met Art Amsterdan is er groot: Brussel heeft 175 stands met 150 buitenlanders, Amsterdam 120 stands met 30 buitenlanders.
Vreemd genoeg is daard oor qua kunst kopen Amsterdam interessanter voor mij, aangezien ik vrijwel alleen Nederlamders koop. Maar Brussel heb ik nodig om de kwaliteitsstandaard te bepalen waartegen ik de kunst koop.
De kwaliteit was hoog.
De tweede dag was ik met Rosalie Ravensteijn en zij heeft de handige methode om overal foto's van te nemen.
Ik kreeg gister de CD-rom binnen en daar zal ik nu uit putten.
Ik wil beginnen met een werk van de Vlaamse Berlinde De Bruyckere, die ook vertegnwoordigd wordt door Hauser en Wirth.
Dit jaar bem ik twee keer naar ArtBrussel geweest: de preview plus opening en de laatste dag. beide keren had ik een kunstenaar uit Amsterdam meegebracht om inspiratie op te doen. Het leuke van ArtBrussel is dat er maar weinig galleries uit Belgie zijn een handvol uit Nederland en de rest uit Duitsland Frankrijk, OOstenrijk Zwitserland, Groot-Brittanie etcetera. Ik kwam zelfs Hauser en en Wirth tegen, een galerie met oa Louise Bourgeois en Paul MacCarthy in de stal. Als je daar iets wilt kopen is een heel vette bankrekening niet genoeg. Je moet ook vriendelijk vragen of je iets mag kopen. Mar dat geldt ook al voor de Nederlandse galerie Gabriel Rolt die ook op de beurs stond met Desiree Dolron. Als je 50 000 euro meeneemt kom je op de wachtlijst voor een foto. Die is wel zo goed dat menig persoon drie leer moet kijken om te zien dat het echt een foto is en geen schilderij.
Het verschil met Art Amsterdan is er groot: Brussel heeft 175 stands met 150 buitenlanders, Amsterdam 120 stands met 30 buitenlanders.
Vreemd genoeg is daard oor qua kunst kopen Amsterdam interessanter voor mij, aangezien ik vrijwel alleen Nederlamders koop. Maar Brussel heb ik nodig om de kwaliteitsstandaard te bepalen waartegen ik de kunst koop.
De kwaliteit was hoog.
De tweede dag was ik met Rosalie Ravensteijn en zij heeft de handige methode om overal foto's van te nemen.
Ik kreeg gister de CD-rom binnen en daar zal ik nu uit putten.
Ik wil beginnen met een werk van de Vlaamse Berlinde De Bruyckere, die ook vertegnwoordigd wordt door Hauser en Wirth.
Het hoeft geen betoog da haar organisch sculpturen van 30 meter afstand zijn te herkennen.
Ze stopt ook rustig een paardenhuid in een kast als zij dat artistiek wil en ze heeft een paar mensen in dienst om haar daarbij te helpen. (Zij is ongeveer 1,70 m en zo'n 65kg)
Naast de standaard galeries waren er enkele losse kunstenaars projecten. daarvan had er 1 zich gericht op geur. Zoals de geur van sigaretten...
of van tandpasta
ik bedenk me dat ik binnenkort naar mijn Duitse tandarts moet...
Het werk is levensgroot zoals zichtbaar is met een actiefoto van mij.
Om enigszins een idee te geven van de grootte van de beurs. Ik heb 2 maal 6 uur op de beurs gelopen, maar nog niet het idee dat ik alles heb gezien.
Art Brussel gaat om de inhoud en daardoor zijn de stands lelijk en eenvormig.
De kunst kan conceptueel ook eenvoudig zijn
zoals
Dit is van de Antwerpenaar Andy Nauman
De onderstaande rode compositie is van de Deense Brigitte Waldach.
Sommige werken zijn dubbelzinnig: dit lijkt een 2-dimensionaal werk een octopus of zo
Bij nadere bestudering blijkt het uit slangetjes te bestaan
Bij sommige werken echter is het heel duidelijk dat ze uit sculpturen bestaan (let op de sokken!)
Sommige schilderijen zoals de ze bij Gabriel Rolt zijn verontrustend
andere werken zijn niet goed te fotograferen zoals deze spiegels, onze fotograaf Rosalie is hier wel goed in zichtbaar.
Maar soms gaat het wel goed zoals dze constellatie van een gebroken en een hele spiegel, waarin ik wederom te zien ben.
AtBrussle was duidelijk kijken, kijken niet kopen zoals het een echte Nederlander betaamt.
Want gezien mijn gebrek aan geld van dit moment kon ik zeker niks kopen (op de catalogus na)
Waarom dat gebrek aan geld....
Volgende post zal ik laten zien waar tot nu toe het meeste aan is op gegaan.
zaterdag 1 mei 2010
niet verzamelbaar
Zoals Jo Benink ook al achterhaalde staat zij in de lijst nog niet aangekochte maar wel onder belangstelling staande kunstenaars.
Dit heeft ze niet alleen te danken aan haar verkoopbaar werk.
Dit komt ook hoe zij zich als kunstenaar manifesteert. In haar eindexamenwerk kritiseerde ze Joseph Klibanksy. Ze maakte een parodie op zijn kunstenaarsstijl. Het is idd nogal leeg en oppervlakkig hoe hij zich uit. Zijn statement over kunst gaat alleen over de vorm: "Zijn werk kan het beste omschreven worden als grafisch, dynamisch, kleurrijk en fantasievol, vaak surrealistisch."
Dit uitte zich tijdens de eindexamententoonstelling op de Gerrit Reitveld academie in twee performances. In de ene had ze een galerie gemaakt waarin zij snel multiples maakte en een keurig aangeklede secretaresse. (zo zie ik ze niet vaak in galeries) als mooi front- office voor het geheel zit.
Deel twee van de performance was een veiling van multiples die zij tijdens die veiling ff maakte. Deze werden nog echt verkocht ook voor ongeveer 25 euro per stuk een echte Jo Benink....
Haar site http://www.hookers-of-the-system.com/ spreekt met de naam al boekdelen. Hierop staan twee filmpjes van 2 andere performances op.
In Arti et Amicitiae (voor de kunst en de vriendschap) werden afgelopen maand performances georganiseerd.
Jo was er bij, ze omschrijft haar werk als "Centraal in mijn werk staat de vrouw in de Westers maatschappij, de verschillende systemen waarin ze leeft en waar ze haar identiteit vandaan haalt."
Vergelijk het statement van Klibansky en herken de 101 verschillen.
De performance van Jo vond plaats in een zwarte ruimte. de performance heette "eating". Hierin werd een film geprojecteerd van een kat die met een muis speelt. Katten spelen graag met hun eten dus dat duurt wel 10 minuten voordat de muis het loodje legt.
Deze video werd niet geprojecteerd op scherm, maar op Jo. Zij stond daar naakt, strak voor haar uit kijkend als een wassen beeld.
Als toeschouwer zag je dus twee beelden. Een kat die met een muis speelt en een naakte jonge vrouw waarop een video geprojecteerd wordt. Zelf stond ik er eerst wat schuin voor en zag ik meer een blote jonge vrouw. Bij mij als een hetero man neemt de hersenschors wel eens vrijaf bij het zien van vrouwelijke ronde vormen. Maar ja, in essentie is er niet veel erotisch aan een blote vrouw die zich als wassen standbeeld gedraagt. Ik verschoof richting beamer en mijn aandacht verschoof naar de projectie. Katten spelen graag met hun eten en muizen kunnen heel wat tikken hebben. Uit ervaring weet ik dat alhoewel een muis dood lijkt deze zo weer ergens verborgen zit. Deze kat liet haar teen niet lang lopen en speelde zeker tien minuten met de muis. Dit was niet altijd goed te volgen. Jo vulde maar een kwart van het beeld, waardoor het niet altijd duidelijk was wat de kat deed en ook het camerawerk was nogal onrustig omdat constant gepoogd werd om kat en muis te volgen.
Dit ging zeker tien minuten door.
Daarna was de projectie klaar en eindelijk was het aan Jo voor de laatste handeling. In haar hand bleek ze al die tijd een appel te hebben verstopt. Zij nam een hap een at deze op.
Einde performance en we waren weer terug bij haar statement: de rol van de vrouw in de westerse maatschappij.
Performances zijn niet verzamelbaar, maar ze geven wel meerwaarde aan het verzamelbaar werk van een kunstenaar.
Als laatste nog een plaatje van het werk van Jo Benink dat wel verzamelbaar is. Hoe lieflijk kan je een Uzi vasthouden. Meer soortgelijke foto's en performances op haar website
Dit heeft ze niet alleen te danken aan haar verkoopbaar werk.
Dit komt ook hoe zij zich als kunstenaar manifesteert. In haar eindexamenwerk kritiseerde ze Joseph Klibanksy. Ze maakte een parodie op zijn kunstenaarsstijl. Het is idd nogal leeg en oppervlakkig hoe hij zich uit. Zijn statement over kunst gaat alleen over de vorm: "Zijn werk kan het beste omschreven worden als grafisch, dynamisch, kleurrijk en fantasievol, vaak surrealistisch."
Dit uitte zich tijdens de eindexamententoonstelling op de Gerrit Reitveld academie in twee performances. In de ene had ze een galerie gemaakt waarin zij snel multiples maakte en een keurig aangeklede secretaresse. (zo zie ik ze niet vaak in galeries) als mooi front- office voor het geheel zit.
Deel twee van de performance was een veiling van multiples die zij tijdens die veiling ff maakte. Deze werden nog echt verkocht ook voor ongeveer 25 euro per stuk een echte Jo Benink....
Haar site http://www.hookers-of-the-system.com/ spreekt met de naam al boekdelen. Hierop staan twee filmpjes van 2 andere performances op.
In Arti et Amicitiae (voor de kunst en de vriendschap) werden afgelopen maand performances georganiseerd.
Jo was er bij, ze omschrijft haar werk als "Centraal in mijn werk staat de vrouw in de Westers maatschappij, de verschillende systemen waarin ze leeft en waar ze haar identiteit vandaan haalt."
Vergelijk het statement van Klibansky en herken de 101 verschillen.
De performance van Jo vond plaats in een zwarte ruimte. de performance heette "eating". Hierin werd een film geprojecteerd van een kat die met een muis speelt. Katten spelen graag met hun eten dus dat duurt wel 10 minuten voordat de muis het loodje legt.
Deze video werd niet geprojecteerd op scherm, maar op Jo. Zij stond daar naakt, strak voor haar uit kijkend als een wassen beeld.
Als toeschouwer zag je dus twee beelden. Een kat die met een muis speelt en een naakte jonge vrouw waarop een video geprojecteerd wordt. Zelf stond ik er eerst wat schuin voor en zag ik meer een blote jonge vrouw. Bij mij als een hetero man neemt de hersenschors wel eens vrijaf bij het zien van vrouwelijke ronde vormen. Maar ja, in essentie is er niet veel erotisch aan een blote vrouw die zich als wassen standbeeld gedraagt. Ik verschoof richting beamer en mijn aandacht verschoof naar de projectie. Katten spelen graag met hun eten en muizen kunnen heel wat tikken hebben. Uit ervaring weet ik dat alhoewel een muis dood lijkt deze zo weer ergens verborgen zit. Deze kat liet haar teen niet lang lopen en speelde zeker tien minuten met de muis. Dit was niet altijd goed te volgen. Jo vulde maar een kwart van het beeld, waardoor het niet altijd duidelijk was wat de kat deed en ook het camerawerk was nogal onrustig omdat constant gepoogd werd om kat en muis te volgen.
Dit ging zeker tien minuten door.
Daarna was de projectie klaar en eindelijk was het aan Jo voor de laatste handeling. In haar hand bleek ze al die tijd een appel te hebben verstopt. Zij nam een hap een at deze op.
Einde performance en we waren weer terug bij haar statement: de rol van de vrouw in de westerse maatschappij.
Performances zijn niet verzamelbaar, maar ze geven wel meerwaarde aan het verzamelbaar werk van een kunstenaar.
Als laatste nog een plaatje van het werk van Jo Benink dat wel verzamelbaar is. Hoe lieflijk kan je een Uzi vasthouden. Meer soortgelijke foto's en performances op haar website
dinsdag 27 april 2010
WeggeToverd
Soms gaan zaken niet geheel volgens wens.
Ik had midden juli 2009 een werk van Tove Eversteijn gekocht via artolive.
Dit werd na wat moeilijkheden geleverd (in een dekbedhoes) op het ministerie van Economische zaken waar ik toen werkte.
Hierna werd het steeds schimmiger. het werk is echt groot, bestaande uit foto van 120 bij 80 cm en tl-balk.
Daar moest een plek voor gevonden worden en een handige nanier om het op te hangen. De foto is slechts versterkt met een dunne laag karton. Op de langere termijn is dat niet duurzaam. De plek die ik in gedachte had is ingenomen door een ander groot werk. Ik ging op vakantie iets na levering en vlak daarna weer. Vervolgens begon ik meet een studie kunstgeschiedenis.Oftewel het werk raakte uit mijn gezichtsveld.
Bij het werk van Tove zat een briefje om contact te leggen met mij als koper. Een verkopende kunstenaar bij Artolive weet namelijk niet wie er gekocht heeft.Dat briefje is ergens op mijn bureau beland maar daar heb ik vandaag op gereageerd.
Dat was de missie van april 2010.
Mijn missie in mei 2010 wordt om een mooie plek te vinden voor het werk.
Ik had midden juli 2009 een werk van Tove Eversteijn gekocht via artolive.
Dit werd na wat moeilijkheden geleverd (in een dekbedhoes) op het ministerie van Economische zaken waar ik toen werkte.
Hierna werd het steeds schimmiger. het werk is echt groot, bestaande uit foto van 120 bij 80 cm en tl-balk.
Daar moest een plek voor gevonden worden en een handige nanier om het op te hangen. De foto is slechts versterkt met een dunne laag karton. Op de langere termijn is dat niet duurzaam. De plek die ik in gedachte had is ingenomen door een ander groot werk. Ik ging op vakantie iets na levering en vlak daarna weer. Vervolgens begon ik meet een studie kunstgeschiedenis.Oftewel het werk raakte uit mijn gezichtsveld.
Bij het werk van Tove zat een briefje om contact te leggen met mij als koper. Een verkopende kunstenaar bij Artolive weet namelijk niet wie er gekocht heeft.Dat briefje is ergens op mijn bureau beland maar daar heb ik vandaag op gereageerd.
Dat was de missie van april 2010.
Mijn missie in mei 2010 wordt om een mooie plek te vinden voor het werk.
maandag 26 april 2010
kunstenaar nummer 61: Sarah van den Dungen
Ik ben bezig met het updaten van mijn blog.
Ik heb de moor mar jammer lijst weggehaald. Opmerkelijk is dat 1 naam daarvan in mijn "kunstenaars in verzameling" is beland (Erwin Olaf) en 1 in de watchlist, Hellen van Meene. Regulier vind ik haar te duur, maar er is 1 foto van haar te koop voor 800 euro en er is een kans dat ik daar ooit nog wel een gaatje voor heb.
Die watchlist laat ik niet groter groeien dan 10 personen. Hij is nu 10 personen groot dus de volgende persoon erin betekent 1 er uit. (Of ik koop een werk van 1 van die tien.)
Ik heb uiteraard ook de "kunstenaars in verzameling"" bijgewerkt. Dat zijn nu 61 verschillende kunstenaars, van wie 1 duo dus totaal 62 personen. Dat loopt wel aardig uit de klauwen, al probeer zo min mogelijk nieuwe kunstenaars te verzamelen. Ik vermoed dat er dit jaar nog 1 of 2 bijkomen, maar ik wil het toch niet hoger laten worden dan 63 dit jaar.
Ik heb voor het gemak wel de personen meegeteld van wie ik werk heb gekocht maar dat nog niet geleverd is.
Dat zijn maar twee personen op dit moment: Een van hen kwam ik tegen toen ik werk afhaalde van Francine Steegs bij het Grafisch Atelier in Den Bosch. (ik kwam net van Gallerie Pennings waar ik ook net twee foto's had gekocht maar daarover later)
Er was net een tentoonstelling aan de gang van 5 kunstenaars. (krantenartikel daarover) Van Sarah van den Dungen viel het werk het meest op en het was nog goed betaalbaar ook. Zij maakt tekeningen. (zowaar geen fotografie) en beeldt relaties uit tussen mensen onderling en tussen mens en dier.
Ik heb 3 etsjes (10 bij 10 cm) van haar gekocht.
Hieronder staan de jpegs. dus ongeveer op ware grootte.
Ik heb de moor mar jammer lijst weggehaald. Opmerkelijk is dat 1 naam daarvan in mijn "kunstenaars in verzameling" is beland (Erwin Olaf) en 1 in de watchlist, Hellen van Meene. Regulier vind ik haar te duur, maar er is 1 foto van haar te koop voor 800 euro en er is een kans dat ik daar ooit nog wel een gaatje voor heb.
Die watchlist laat ik niet groter groeien dan 10 personen. Hij is nu 10 personen groot dus de volgende persoon erin betekent 1 er uit. (Of ik koop een werk van 1 van die tien.)
Ik heb uiteraard ook de "kunstenaars in verzameling"" bijgewerkt. Dat zijn nu 61 verschillende kunstenaars, van wie 1 duo dus totaal 62 personen. Dat loopt wel aardig uit de klauwen, al probeer zo min mogelijk nieuwe kunstenaars te verzamelen. Ik vermoed dat er dit jaar nog 1 of 2 bijkomen, maar ik wil het toch niet hoger laten worden dan 63 dit jaar.
Ik heb voor het gemak wel de personen meegeteld van wie ik werk heb gekocht maar dat nog niet geleverd is.
Dat zijn maar twee personen op dit moment: Een van hen kwam ik tegen toen ik werk afhaalde van Francine Steegs bij het Grafisch Atelier in Den Bosch. (ik kwam net van Gallerie Pennings waar ik ook net twee foto's had gekocht maar daarover later)
Er was net een tentoonstelling aan de gang van 5 kunstenaars. (krantenartikel daarover) Van Sarah van den Dungen viel het werk het meest op en het was nog goed betaalbaar ook. Zij maakt tekeningen. (zowaar geen fotografie) en beeldt relaties uit tussen mensen onderling en tussen mens en dier.
Ik heb 3 etsjes (10 bij 10 cm) van haar gekocht.
Hieronder staan de jpegs. dus ongeveer op ware grootte.
zondag 25 april 2010
verzamelaars onder elkaar
De NGA (Nederlandse Gallerie associatie) had Motivaction (een bureau voor trend- en marktonderzoek) gevraagd om onderzoek te doen naar wat galleries anders/beter moeten gaan doen.
Eén van de methoden die ze daarvoor gebruiken is een rondetafel gesprek met kunstverzamelaars.
Samen met 7 andere verzamelaars zat ik in een kelder aan de Nassaukade te Amsterdam.
Wat viel mij op ? Ik was met afstand, 15 jaar minimaal, de jongste van het gezelschap. Ik koop veel minder via galleries dan de anderen. Ik koop goedkoper en daarom ook meer.
Ook kan het mij niet zo heel veel schelen of een kunstenaar internationaal gaat doorbreken. Ik vind het uiteraard wel leuk, maar mijn collectie hoeft echt niet waardevast te zijn.
Fotografie was ook wel een leuk punt. Voor mij behoort dit vanzelfsprekend bij kunst en dus in mijn verzameling. Er waren enkele verzamelaars die er (net) niet aan wilden. Deze behoorden overigens wel tot de oudere garde. (70-plussers)
Het gesprek kwam ook nog over de Kunstkoopregeling en die andere regeling de nationale Kunstkoop. Het lijkt overigens wel of elke gallerie in Nederland wel aan zo'n regeling mee doet.
De verzamelaars hadden een duidelijke voorkeur voor de Kunstkoopregeling, maar dat kwam vanwege de galleries die daarbij zijn aangesloten. Het topsegment van de markt zit namelijk meer bij deze regeling van de Mondriaanstichting.
Er was 1 persoon die zelfs 10 leningen had lopen. Dat ging overigens over een totaalbedrag dat akelig dicht in de buurt van mijn netto maandinkomen ging.
Deze KKR wordt gesubsidieerd door de Mondriaan Stichting. Deze betaalt de rente van de lening. Met de huidige rentestand van 7% en de termijn van 36 maanden is dat een subsidie van zo'n 10%. Dit lijkt een subsidie aan de verzamelaars, maar is eerder een subsidie voor de kunstenaars. Deze krijgen rechtstreeks geld. De kunstverzamelaar krijgt een mooi kunstwerk. En over 1 ding waren we het wel eens. Op het moment dat je met het werk de gallerie uit loopt, moet je ervan uit gaan dat het 50% minder waard is geworden.
Maar daarom blijft het wel leuk!
Als laatste nog een plaatje:
Via de site www.welikeart.nl kwam ik er achter dat het AMC een kleine foto van Carla van de Puttelaar verkoopt, zij is toevallig de kunstenaar waar ik mijn grootste KKL voor heb lopen voor een zeer grote foto. Die kon ik niet laten liggen.
Eén van de methoden die ze daarvoor gebruiken is een rondetafel gesprek met kunstverzamelaars.
Samen met 7 andere verzamelaars zat ik in een kelder aan de Nassaukade te Amsterdam.
Wat viel mij op ? Ik was met afstand, 15 jaar minimaal, de jongste van het gezelschap. Ik koop veel minder via galleries dan de anderen. Ik koop goedkoper en daarom ook meer.
Ook kan het mij niet zo heel veel schelen of een kunstenaar internationaal gaat doorbreken. Ik vind het uiteraard wel leuk, maar mijn collectie hoeft echt niet waardevast te zijn.
Fotografie was ook wel een leuk punt. Voor mij behoort dit vanzelfsprekend bij kunst en dus in mijn verzameling. Er waren enkele verzamelaars die er (net) niet aan wilden. Deze behoorden overigens wel tot de oudere garde. (70-plussers)
Het gesprek kwam ook nog over de Kunstkoopregeling en die andere regeling de nationale Kunstkoop. Het lijkt overigens wel of elke gallerie in Nederland wel aan zo'n regeling mee doet.
De verzamelaars hadden een duidelijke voorkeur voor de Kunstkoopregeling, maar dat kwam vanwege de galleries die daarbij zijn aangesloten. Het topsegment van de markt zit namelijk meer bij deze regeling van de Mondriaanstichting.
Er was 1 persoon die zelfs 10 leningen had lopen. Dat ging overigens over een totaalbedrag dat akelig dicht in de buurt van mijn netto maandinkomen ging.
Deze KKR wordt gesubsidieerd door de Mondriaan Stichting. Deze betaalt de rente van de lening. Met de huidige rentestand van 7% en de termijn van 36 maanden is dat een subsidie van zo'n 10%. Dit lijkt een subsidie aan de verzamelaars, maar is eerder een subsidie voor de kunstenaars. Deze krijgen rechtstreeks geld. De kunstverzamelaar krijgt een mooi kunstwerk. En over 1 ding waren we het wel eens. Op het moment dat je met het werk de gallerie uit loopt, moet je ervan uit gaan dat het 50% minder waard is geworden.
Maar daarom blijft het wel leuk!
Als laatste nog een plaatje:
Via de site www.welikeart.nl kwam ik er achter dat het AMC een kleine foto van Carla van de Puttelaar verkoopt, zij is toevallig de kunstenaar waar ik mijn grootste KKL voor heb lopen voor een zeer grote foto. Die kon ik niet laten liggen.
maandag 12 april 2010
terug
Na wat digitale omzwervingen heb ik toch mijn blog weer opgepakt.
Snel wat nieuws: mijn mobieltje met camera is gejat dus ff geen foto's van de werkjes van Tinkebell.
Rosalie Ravensteijn heeft haar experimenten afgesloten en het boek is nu een compleet boek.
Ik heb een interview gegeven aan youngcollectors.nl. Dus de liefhebbers kunnen daar mijn echte naam zien. 't Zal nog wel een weekje duren voordat het op de site staat. a.s zaterdag hebben ze een symposium.
Voor een vriendenprijsje mag ik wel zeggen:
Dit is de sympposium link .
Nog een vriendenprijsje Mery (Melanie Rijkers) heeft haar project "Puur" afgesloten met een tentoonstelling in de Melkweg.
Liefhebbers kunnen nutamelijk goedkoop werk daaruit bemachtigen:
275 euro voor een 60x 90 cm foto is een aanrader naar mijn mening. Kijk op deze verkoop site van de tienermoeders.
Daar hoort natuurlijk een mooi plaatje bij dat ik al heb op het formaat van 140 x 90 cm
Jilanka met Fiona
Snel wat nieuws: mijn mobieltje met camera is gejat dus ff geen foto's van de werkjes van Tinkebell.
Rosalie Ravensteijn heeft haar experimenten afgesloten en het boek is nu een compleet boek.
Ik heb een interview gegeven aan youngcollectors.nl. Dus de liefhebbers kunnen daar mijn echte naam zien. 't Zal nog wel een weekje duren voordat het op de site staat. a.s zaterdag hebben ze een symposium.
Voor een vriendenprijsje mag ik wel zeggen:
Dit is de sympposium link .
Nog een vriendenprijsje Mery (Melanie Rijkers) heeft haar project "Puur" afgesloten met een tentoonstelling in de Melkweg.
Liefhebbers kunnen nu
275 euro voor een 60x 90 cm foto is een aanrader naar mijn mening. Kijk op deze verkoop site van de tienermoeders.
Daar hoort natuurlijk een mooi plaatje bij dat ik al heb op het formaat van 140 x 90 cm
Jilanka met Fiona
Abonneren op:
Posts (Atom)