Aftersales Ravensteijn

Ik heb van Rosalie Ravensteijn n.a.v de eindexamententoonstelling  van de Gerrit Rietveld academie 2 werken gekocht.

Eén hangt er nu op in mijn woonkamer. De ander is terug naar Rosalie.
Het werk ziet er zo uit:

Het opmerkelijkste van dit boek is, is dat de kaft van glas is. Dat is de charme van het boek. (er staan geen lettrers in) maar blijkt ook de kwetsbaarheid. De rug van het boek liet los.

Zij is nu "... wat proefjes aan het doen met verschillende lijm soorten..."

Het grappige is dat zij als eerste met een echt contract op de proppen kwam bij de verkoop. Ze had dat van de site kunstenaarsenco had geplukt. waar onder andere in stond dat  bij probelem net het kunstwerk ik bij de kunstenaar aan kon kloppen.

oftwel artikel 5 lid 5: De kunstenaar is aansprakelijk voor

constructiefouten en/of verborgen gebreken die optreden binnen 1 jaar na levering van het
kunstvoorwerp/de kunstvoorwerpen, onder de voorwaarde dat de koper na ontdekking van dit
gebrek, dit zo spoedig mogelijk meldt bij de kunstenaar. In overleg tussen kunstenaar en
koper zal naar een redelijke oplossing worden gezocht, waarbij de lasten voor rekening van de
kunstenaar zijn.

wordt vervolgd...

Tinkebell alweer

Tinkebell had tot 28 november een overzichtstentoonstelling bij Torch met de omslachtige titel: Looove TINKEBELL, Etwas Spass für den neuen TORCHmeister.
De oude "Torchmeisetr"Adriaan van der have is een half jaar geleden overleden enu heeft de nieuwe Torchmeister zijn zoon Mo de galerie overgenomen.  Op de uitnodiging staat een vrouw met lang blond haar in flirtende positie. Dat blijkt de vriendin van Mo te zijn, maar dan met blonde pruik want eigenlijk heeft ze halflang bruin haar.
de overzichtstentoonstelling toonde werk van de afgelopen jaren. Er werden processen-verbaal getoond van de hamsters die Tinkebell ooit had laten rondlopen in plastic ballen. De beruchte Pinkeltje tas was aanwezig. Maar ook de overblijfselen van de kat, keurig in een roze -welke andere kleur- koffertje. Maar ook de hond in blokjes en een opgezet veulentje en ook Popple mocht niet ontbreken.

Al dit werk was ruim 3000 euro en dat vond ik iets te veel: al vind ik de blokjeshond nog steeds heel leuk.
Inderdaad een mooi overzicht.


Als nieuw werk had ze SM-foto's nageschilderd -18-jarige (dus volwassen!) meisjes die met een stok op hun kot geslagen worden-  en daar vervolgens bloempjes, vogeltjes of vlindertjes op geborduurd.
Dit werk had twee grote voordelen: het was klein van stuk en tamelijk goedkoop.
Ik heb er twee gekocht. Een plaatje heb ik nog niet maar als ik de werken in huis heb zal ik er een foto van maken en op deze site zetten. Al loop ik dan de kans dat deze blog 18+ wordt, maar dat zien we dan wel weer.

Paris photo

Afgelopen vrijdag de 20e was Parijs mijn doel.
Valkbij het Louvre werd Paris Photo gehouden.
Dit zou de leidende fotobeurs in Europa moeten zijn.  Eerlijk gezegd viel de beurs wat tegen. Maar dat had een goede reden. Het blijkt dat Torch (oa Danielle Kwaaitaal, Ellen Kooij), Flatland (Erwin Olaf, Carla van de Puttelaar) en Motive (Martine Stig, Viviane Sassen)  op een dermate hoog niveau staan qua fotografie dat de rest van de wereld er niet boven uit steekt.
Ik was het niveau van fotografie dus gewoon gewend en als je dan iets beters verwacht valt het tegen.
dDarbij verzamel ik kunst waarvan fotografie een groot deel uitmaak. Op Paris Photo zijn ook foto's van de Nasa te zien. Dat is mooi voor de fotografie maar geen kunst.

Wat wel leuk was, was de hoeveelheid fotografie. Echt alles en iedereen was er. Ik kwam ogen tekort door de hoeveelheid. Om een uur of 19 ben ik weg gegaan. Ik had genoeg fotografie gezien.
Om het voor mezelf nog moeilijk te malen ben ik daarna ook een paar uur naar het nabijgelegen Louvre geweest.
Dan blijkt Paris Photo groot, maar het Louvre is gewoon te groot.
Uiteraard ff de Mona Lisa gezien, de Rubenszaal en nog meer plattelanden kunst.  Zoals een zelfprotret van Duerer en een Erasmus van Holbein, toch schilderijen van bijna 500 jaar oud.

Hieronder twee foto's
Eén foto die ik leuk vond van Céleste Bourgiant-Mougenat maar met 8000 euro een factor 4 a 5 te duur.

Hierna nog een sfeerbeeld van de "kantine"van Paris photo

 

Conclusie voor fotografie hoef ik eigenlijk Nederland niet uit. :-)

Becoming blue

Ik heb werk van een 50-tal kunstenaars en probeer aanwezig te zijn als 1 van hun een expositie heeft.

Anouk Kruithof had al exposities gehad in Berlijn (waar ze een residency had) en dat vond ik te ver. Nu is er sinds een paar weken een tentoonstelling in Sittard in museum het Domein. Niet bepaald naast de deur, maar ik besloot het te combineren met een bezoek aan het Bonnefantenmuseum in Maatricht.
Het Bonnefantenmuseum heeft een mooi ruim gebouw een mooie collectie, maar niet echt een bijzondere tentoonstelling. Eerlijk gezegd niks noemenswaardigs voor de meeste mensen. Als ex-Eindhovenaar vond ik het wel leuk dat ik een grote zaal zag gewijd aan René Daniels. Het pand is ook mooi, de koffie lekker, zomndag kan je goed parkeren, maar ik werd niet echt warm van de huidige tentoonstellingen.

Van het Bonnefanten ging ik naar Sittard op zoek naar Het Domein. Ik had de pech dat in het centrum van Sittrad een kermis en bierfeesten werden gehouden waardoor het 20 minuten kostte om mijn auto te parkeren en 10 minuten om het museum te vinden. (Ik kon na het museum bezoek wel eenvoudig aan een lekkere hamburger komen)

Museum het Domein is een lastig te definiëren klein museum. Ze hadden 4 tentoonstellingen: de eerste gaat over de historue van de mens van Mammoetjagers tot de huidige mens. (dit lijkt de reguliere opstelling) Daarnaast was er nog een tentoonstelling over de invloed van het katholicisme in de jaren 50 en 60 in Limburg en de veranderingen daarin. 
Daarnaast twee tentoonstellingen over actuele kunst. een grote van Anne-Marie Schneider waar ik kop nog kont aan kon ontdekken. Veel te vaag voor mijn smaak.

Uiteindelijk was daar ook de tentoonstelling Becoming Blue van Anouk Kruithof. de tentoonstelling is in een aparte ruimte. Aan het begin staat een stapel boeken waarbij de boeken met dezelfde kleur papier bij elkaar liggen waardoor ze een kleurenpallet vormen. (Volgens de beschrijving van het musuem zijn het 4000 boeken,  maar kunsthistorici zijn wel vaker slecht in rekenen. Het zijn er ongeveer 2300. )
Daarnaast staat de video installatie waar eenzelfde stapel boeken in een loop wordt omgetrokken (ik meende touwtjes te zien) en vanzelf weer wordt opgebouwd. (Dit zijn waarschijnlijk wel 4000 boeken.) Na dit voorafje komt het hart van de tentoonstelling dat bestaat uit een 14 tal foto’s. Drie foto’s van een zolderachtige blauwe ruimte en 11 “portretten” . Portretten staat tussen aanhalingstekens omdat het enige dat aan portretten refereert is da eet mens wordt afgebeeld ongeveer vanaf het middel tot de kruin.

Anouk Kruithof heeft niet geprobeerd om een beeld van de persoon neer te zetten. Ze heeft geprobeerd verwarring te stichten. Dat heeftze op twee manieren gedaan. De ene manier is door haar modellen zodanig te pesten dat deze niet weten waar ze het zoeken moeten. Het is niet geheel duidelijk wat ze heeft gedaan met haar modellen, maar als je goed kijkt is op een van de foto’s een extra hand te zien die een veiligheidsspeld vast houdt, een open veiligheidsspeld.

Anouk staat ergens herkenbaar op de foto. Ze schuilt constant achter haar modellen en doet er van alles aan om die zich onbehaaglijk te doen voelen.  Haar modellen zitten er door haar gedrag niet even rustig bij. Ze hebben hun ogen vaak gesloten, soms half-open en heel soms helemaal open. Geen enkel model zit er relaxed bij.  Sommige modellen hebben hun armen zelfs in een vreemde houding.  Geen wonder als je weet dat Anouk klaar staat met een veiligheidspeld en wie weet niet wat meer.  De andere overeenkomst tussem de modellen is de kleding. Ze dragen allen blauw wat mee helpt aan het sterke visuele effect.

Want naast de verwarrimg die het bij de modellen veroorzaakt, veroorzaakt de tentoonsteling verwarring bij de toeschouwers. De grote foto’s van de vreemde protretten in een vrij kleine ruimte geeft iets unheimisch. Alleen de foto’s van de blauwe zolder geven nog iets rust, en  houden door wederom de blauwe kleur een eenheid in het geheel.

Een erg sterke expositie in een klein museumpje.

Bij www.anoukkruithof.nl kan je alle foto's (work 2008)  zien en het bijbehorende boek kopen.

Prioriteiten

Sinds 1 september studeer ik deeltijd kunstgeschiedenis aan de UvA.
Dit kost tijd, zelfs meer tijd dan ik had voorzien.

Dit is goed nieuws voor deze blog. I plaats van het updaten van mijn engelstalige blog, zal ik alleen deze bijhouden.
Ik zal nog wel oude posts vertalen die alleen nog maar op mijn engelstalige blog staan.

Hieronder mijn laatste aankoop:

Een foto van Erwin Olaf 60 x 80 cm. De oplkage is 6, maar er is er maar 1 geprint zo ver ik weet en die hangt in mijn slaapkamer :-)

Eindexamen tentoonstelling in Utrecht

Afgelopen week ben ik naar dire eindexamen exposities geweest. Als eerste ben ik nar de tentoonstelling van de HKU in mijn eigen stadje Utrecht. Deze was verdeeld tussen twee gebouwen op enkele kiloneters van elkaar vandaan. de eesret dag had ik tijd te over om te kijken en met de studenten te spreken.
Een eindexamententoonstelling duurt gewoonlijk zo'n 4 dagen en de student-kunstenaars lopen in de buurt en zijn graag bereid om over hun kunst te praten.  De eerste dag heb ik met enkele fotografie en illustratie afstudeerders geprat. Twee van hen staken er volgens mij bovenuit,
Natascha Boel heeft haar afstudeer werk gemakt rond "intensive parenting" (ze heeft twee kinderen ) Ze maakt mooie tekeningen van kinderen. Je kan ze zien op haar website hier. (Klik op de onderste deel van haar koffer om haar eindexamenproject te zien. 
In de sectie fotografie maakte een student haar project over een minder soft onderwerp.Ze fotografeerde machines om dieren te slachten. Verg schone smetteloze stalen machines die zo uit de Terminator films lijken te zijn gehaald.Je kan de foto's hier zien.


Omdat ik nog niks heb gekocht van afstudeerderd dit jaar en ik gewoonte getrouw allen mijn eigen gekocht werk laat zien laat ik gier twee foto;s zien van Martine Derks. Ik heb ze gekocht via de veilingsite photoq.nl  Ze is afgestudeerd in 2008 aan de Rietveld Academy.

Voor het Naarden fotofestival. heeft ze een installatie gemaakt Dit festival is wereld beroemd in Nederland Je kan de installatie zien op haar site.

In het ACF te Amsterdam zal ze een volgende tentoonstelling hebben.

Tinkebell alweer

Ik las net dat het boek van Tinkebell is uitverkocht.
Op internet (marktplaats) wordt het verkocht voor 60 euro. de oorspronkelijke prijs was 25 euro.

In een vorige post schrreef ik dat ik een exemplaar had gekocht. Eigenlijk heb ik vier exemplaren geocht. misschien verkoop ik er 1 om mijn kosten te dekken, ik weet het nog niet. Eén exemplaar heb ik weggeven aan mijn kunstvereniging "Kunstliefde". Deze is verkocht of geveild op 20 juni. Kijk hier voor meer details.

Ik weet nog niet wat ik met overige exemplaren ga doen. Eén houd ik er en waarschijnlijk geef ik de rest weg.

My First art collection Foam

Most readers know that I'm the student in an art collector's course.
This Saturday we went to FOAM (Photography Museum Amsterdam).

In there Willem Diepraam, a well-known Photographer, photo critic and licensed assessor for photographs showea part of his collection and told us whatever he found useful to know for starting photo collectors.

I remembered and will remember two things from his "speech".
1. The photo market is a buyer's market. Don't rush. There are so many photographs you can always buy good ones. I think this applies to the complete contemporary art world. There is so much art you can choose from you will always find something you like. So don't rush, tomorrow there is art too.

2. Do your homework. He explicitly recommended to "History of Photography" books I cannot remember. I started to collect books about fashion photography. It appears that I like the autonomous works from fashion photographers. So I bought a book with an overview of Duth fashion photography.

I will buy a book from Helmut Newton. He paved the path for many photographers after him.
From one of the I bought two large pictures. These ar from the series "Anonymous"
It shows nude female models in a position like they are sturdy men and with their face covered in such way they represent an action-hero and stay anonymous.

I bought these two pictures from Liselotte Schuppers.
Without Helmut Newton, she couldn't have made what she did. But we can enjoin.

I bought these whith size 120 x 80 cm which make them real impressive.

Hall of Art (Kunsthal)

With my money spent, I need other ways to work on my art collection.
In Rotterdam exits the Kunsthall (Art Hall.) They held there the first day of June two exhibitions for the last day.

One was dedicated to the "Prix de Rome 200 years" the most distinguished award one can get in art in the Netherlands. It used to be a certain amount of money which had to be spent to make a journey to Rome. This started 200 years ago, when the Netherlands were occupied by the French, and the French King from the Netherlands, Lodewijk Napoleon, (a brother form emperor Napoleon) created the award following a French tradition.
Nowadays the award is biannual and the artist can do whatever she likes with it.

Also in the Kunsthal was an exhibition dedicated to the former owner of Torch gallery, who recently died from cancer. He owned the gallery for 25 years. So his artists are a cross section from 25 years contemporary art. He very much liked photography, he was one of the first to bring it into the contemporary art world.

Below some pictures:


This is a photo from Elpseth Diederix. She won the first prize of the Grand Prix de Rome 2002 photography.



This photo is from Inez van Lamsweerde who was supported by Torch gallery.





This is an overview from some Torch painters in which you get an idea from the architectural style the Kunsthall is built in.



These photographs are from Anuschka Blommers and Niels Schumm. If you think these are just pictures upside down. Then try this: click on the picture to enlarge it and turn your monitor 180 degrees. You will be surprised.

After Rotterdam I went to Amsterdam. The Fotoacademie (Photo Academy) had her graduation exhibition. I went there to scout for new talent. I found many of them. One I wll be certainly following, because I did not understand her work at all.

She is Sanne Thunissen. Her website is here
Her Artist's statement was put in a Haiku from Onitsura.
So they blossom,
and so I look, and so,
they drop down and so.

These pictures below are form her.

Trying to escape?

Deze kip behort tot dezelfde serie als de kip in het vorige bericht. Deze heet: "Trying to escape?"
Meer op saveachick.nl

In eerste instantie ha dik deze kip niet gekocht, maar ik heb de aankoop verwisseld met een andere kippenfoto. Daarom staat deze foto hier ook later dan de vorige twee.

Budget en verzamelen 3

Feit: mijn budget is ongeveer wel uitgegeven.

In een voorgaand bericht stelde ik dat ik bezig was om te selecteren binnen mijn keuzes. Uiteindelijk is me dat gelukt.

1. Carla van de Puttelaar ik heb besloten om een foto van haar te kopen wat ik vrijdag gedaan heb. Het zal heel wat papierwerk kosten om het geheel af te sluiten en ik zal ook de ruimte moeten vrij maken. van 205 x 78 cm. Maar gekocht is gekocht.
2. Liselotte Schuppers. Een maand geleden heb ik haar thuis bezocht en twee foto's geselecteerd. (Superman and Gladiator) Ze deed me een goed aanbod en ik nam het aan. Levering vindt pas plaats in december. eerst ff sparen.
3. Nicky Onderwater: Ik heb haar een e-mail gesturd om de prijs te vragen. Haar prijzen zijn stevig maar redelijk, met korting voor al geprinte werken. Het is moeilijk om te kiezen. Het resultaat; helaas voor dit jaar maar volgend jaar heeft ze een beter kans. Ik heb niet genoeg budget over. .
4.Boukje Janssen: ze heeft een groepstentoonstelling "...Expectations" tijdens ArtAnsterdam met onbekend werk.Niet het werk nar mijn smaak, maar in het vorige bericht zeg ja dat ik een werk had gekocht.
5. Enige andere kunstnar die ik op ArtAmsterdam zou ontmoeten. Ik kwam veel kunstenaars tegen, zag heel veel werken em kocht er een van Jantien Jongsma. Ik zal hierop terug komen wanneer ik ArtAmsterdam bespreek..
6. Janneke Sprenkels: ze zal zijn op de art en design sale van het tac, onbekend voor haar heeft ze een troef in handen. Eén van haar werken is opmijn want list.
Ongelooflijk maar dat werk staat nog styeeds op mijn want list. Ik kocht drie andere goedkopere werken van haar.

7. Marleen v/d Heuvel and Liselotte de Groot waren ook op de arte n design sale in het TAC. Ze hadden geen troven maar hun prijzen warten zo laag dat ik toch 3 werken van marleen en 2 van Liselotte kocht.
8. Andere kunstenaars op de Art & design sale: van een kocht ik werk van Karlijn de Groot, zij en haar zus  Liselotte de Groot deelden een stand. Ikkocht 5 foto's van haar.
9. Merel van Beukering was niet op de sale maar ik legde contact met haar en kocht 1 foto van haar een paar dagen geleden.
10. Ik kwam achter een paar meer mogelijkheden om kunst te kopen. Om meer verwarring te vermijden zal ik ze hier niet verder melden. Ik heb ze ook niet gebruikt al waren ze verleidelijk. Misschien later.

Deze waren de originele 10, maar ik vond een paar meer werken om te kopen.
11. I kocht een foto via de veiling van photoq.nl daarnaast heb ik een bod gedan op nog meer twee foto's.
12. I heb twee installaties van Roos van der Heiden gekocht, wat niet de op voorhand de bedoeling was.
13. Amanda Besl is terug op mijn netvlies. Gallerie Aeroplastics deed een slime zet. Ze boden betaling in termijnen aan. Misschien lezen ze deze blog wel.:-)

Ik heb de neiging om de bijzondere en duurder kunst te kopen. Ik heb idd 1,2, 4, 5 gekoht met duur en goed werk. Maar alle met betaling in delen of met uitetekde kevering.
Op het lagere niveau kocht ik werk van onder de 100 euro met een paar uitzondeingen. Dus ik kan me og steeds veroorloven om kunst te verzamelen.
De deelbetalingen zullen een effect heeb op mijn budget van volgend jaar. hetzelfde dat ik vorig jaar dacht en dat is toch goed gekomen.

Aankoop #40 Boukje Janssen

Soms moet het toeval een beetje geholpen worden. Afgelopen vrijdag ging ik naar het atelier van Boukje Janssen om te kijken naar de installatie Ensemble. Ik had hem op haar website gezien en ik was serieus geïnteresseerd om hem te kopen.

helaas was de installatie te kwetsbaar naar mijn smaak. Ik heb een kat ronddwalen in mijn huis die graag met touwtjes speelt en plekjes onderzoekt om te kunnen liggen. Het enige wat ik kon doen was het kopen en onmiddellijk laten opslaan. Ik koop kunst om naar te kijken niet om op te slaan.

Maar naast de installatie had Boukje een schilderij gehangen dat net klaar was. Het had een gelijk thema en zelf een gelijk figuur als "Ensemble".
Gisteren kocht ik het. Aflevering vindt natuurlijk later plaats erg gebruikelijk in de kunstwereld.
Er staat me nog een verrassing te wachten. Het schilderij heeft nog geen naam...
Jawel, zo vers is het.

Beneden een plaatje:


en een detail:


---
Nog een algemene opmerking over min blog: Ja deze blog houdt even zijn achterstand in vertaling.
En ik moet voor mijn beide blogs nog een stuk maken over ArtAmsterdam. En de oplettende lezer heeft gezien dat ik bij mijn aankopen flink wat getallen heb overgeslagen.
Ik kan ook nog diverse aankopen behandelen.

Dear TINKEBELL,

vertaling bezigt

TINKEBELL. bekijkt de wereld op een andere manier dan de meeste van ons. Ze wil onderzoeken waarom onze maatschappij is zoals die is. Meestal houdt ze zich bezig met ons gedrag tegenover dieren. Waarom is het verboden om katten- en hondenbont de EU in te voeren, maar worden duizenden nertsen in Nederland gefokt.

In mijn blog gebruik haar naar dikwijls om onderscheid te maken tussen waar alleen de makkelijke kunst voor boven de bank wordt getoond Primavera, Eindhoven) en beurzen waar ook meer controversiële kunst wordt getoond. (ArtAmsterdam, ArtRotterdam)

Dat is niet zonder reden in plaats van zich alleen dingen af te vragen doet ze iets. Mogelijk haar meest controversiële project was het doden van haar eigen kat en er daarna een handtasje van te maken.

een andere was het redden van 61 mannelijke kuikens uit de bio-industrie, maar wel met het dreigen ze te versnipperen als de kuikens niet van haar werden gekocht. Ongeveer 10 weden er verkocht.
een derde was het naken van kat/hond (Popple) uit de vacht van een kat een hond. Binnenste buiten werd de hond een kat en andersom.


Voornamelijk vanwege haar eerste actie kreeg ze hatemail. Ongeveer 100.00 hatemails kreeg ze. Wat doet een kunstenaar als TINKEBELL. met 100.000 hatemails?
Ze maakt er een boek van. Samen met Coralie Vogelaar nam ze ongeveer 1000 van de e-mails en begin op het internet te zoeken naar informatie over degenen die de gate-mail hadden gestuurd. Coralie beschreef het als zoeken in "de oksel van het internet"

The result is a 700 page book full of hate mail and pictures and texts from the ones who sent those e-mails which were picked from the Internet.
The question rises whether it's illegal to create a book with copyrighted hate mails, Internet based texts and photo's. Yes it probably is. No one mentioned in the book however tried to get the book out of the market by a court decision.

So you can still buy your own copy. Therefor look here.

And what was my action? I bought the book the first day it was published. I wasn't the only one. They were for sale in the booth at ArtAmsterdam from the Gallery representing her. It was sold out the same day. The following days people kept asking for the book both at the booth but also at the information desk of the fair.

Some remarks afterwards: Her cat she killed was maltreated by the previous owners and was behaving at least strange. Most people would have taken the cat to the vet to have it killed. TINKEBELL. isn't most people.
The male chickens' destination was the shredder before they were "rescued" by TINKEBELL. This happens all the time in the Netherlands.

Finally a link to a youtube movie about the Popple (the dog/cat). (In Dutch but pictures speak for themselves.)
A link to an English article from a Dutch paper.

Aankoop #23 Merel van Beukering

Het komt wel eens voor dat ik volgens plan verzamel. Toeval of puur geluk hebben gewoonlijk de meeste invloed op wat ik koop. Maar deze was anders. an het beging van het jaar heb ik Merel van Beukering op mijn watchlist gezet. Enkele weken geleden heb ik haar benaderd over haar werk. Ze gaf aan wat te koop was en voor hoeveel.

Een ander deel van het plan was om contact te leggen met Nicky Onderwater voor haar foto's. Zij heeft me ook plaatjes gestuurd en een prijsopgave gedaan. Ik vind haar werk goed, maar zal het toch niet kkopen. Om haar werk goed te begrijpen wil ik eigenlijk twee foto's va haar kopen en dat past nu niet in mijn budget. de foto's gaan op mijn want-list. Ik laat har foto's hier niet zien want ik laat gebruikelijk alleen foto's zien die ik gekocht heb. een andere link is hier.

Ik kocht wel een foto van Merel van Beukering. Maar ik heb ook een foto van haar op de wantlist geplaatst voor volgend jaar.

Degene die ik heb gekocht staat beneden:

Reserve bijen en vliegen

Ik sla ArtAmsterdam even over, maar kom er nog op terug.

In mijn kunstenaarsvereniging te Utrecht (kunstliefde) vindt een tentoonstelling plaats van de "Belofte 4".

Er stond verbazingwekkend werk van Roos van der Heiden. Ze maakt installaties met insecten daarin. De meeste heeft ze "Worst case scenario #." genoemd. eigenlijk had ik nog nooit installaties met insecten er in gezien.

I kocht "Worst case scenario 4" and #5. Na een meeltje van mij, heeft ze beloofd enkele reserveonderdelen in de vorm van dode bijen en dode vliegen te leveren.

Statement van de kunstenaar
Vogels verdorren in achtertuintjes.
De bestuurder zoekt een plaatsje voor zijn auto.
Een kip vraagt zich af waar zijn poot is gebleven.
Hout stapelt zich op voor het huis.

Ik koop een brood en raap de verdorde vogel op.
Ik kijk naar de bestuurder en de lege parkeerplek.
De kip legde zijn laatste ei en ik pak mijn soldeerbout.
Hout ligt in de kruiwagen en hangt straks aan een plafond.

Hoe zou het lot van een duif in een kooi eruit zien wiens baasje weken geleden is overleden?
Waarom zijn er zoveel recreatieplekken en vervelen we ons te pletter?
Ik zou graag een muis met een stukje kauwgum lokken.

Het gene wat ik maak heeft een spoor van gebeurtenissen waar ik me niet de vraag stel naar doel of doelloosheid. In mijn gedachten slenter ik van herinnering naar ervaring naar frustratie naar materialisatie.

Aankoop #19 Anouk Kruithof

Om titels te vermijden als "alweer een andere aankoop" ben ik begonnen om ze te nummeren.
Deze foto is mijn 19e aan koop dit jaar. Ik heb hem gekocht op de veiling website van phtoq.nl.
De kunstenaar is Anouk Kruithof, een ambitieuze en getalenteerde kunstenaar die van residency naar residency gaat. Op ditmoment woont ze in Praag. De foto die ik heb gekocht echter bevindt zich in Berlijn. Daarom zal het een tijdje duren voordat de foto wordt afgeleverd.
Onderaan kan je de foto zien. Hij heet: "There is.." Het is meer een installatie die gefotografeerd is dan een foto op zich. Anouk maakt meestal zowel foto's als installaties.


Meer werk is zichtbaar via www.anoukkruithof.nl -> works

ArtAmsterdam

Ik ben deze week nu twee maal Naar artAmsterdam geweest. Ondag ga ik nog een keertje.

Een paar foto's staan hieronder.

Ik heb een optie genomen op dit werk:
"Oeteldonk"(de naam van 's Hertogenbosch tijdens carnaval)van Jantien Jongsma Gallerie Smarius.


Erik Sep in de stand van Gist


Op de voorgrond het Zuid terras achterin het schilderij van Ayako Rokkaku (Gallerie Delaive) dat ze maalte tijdens de eerste dagen van ArtAmsterdam.


Galerie 10 met Joris Kuipers


Werk van Annemarie Busschers in de stand van Gallerie Mokum

Duiftentoonstelling in Oslo

Sanneke Duijf heeft haar MA examen tentoonstelling in Oslo over een paar weken. Deze vindt plaats van 4 juni t/m 7 juni.

Voor de tentoonstelling kijk hier

Hieronder staat Sanneke Duijf's artist's statement voor haar eindexamenwerk.
Deze site is aan dit werk gerelateerd.

Alles blijft veranderen:
Visuele sociale wisselwerking in het tijdperk van digitale communicatie.

Onze snelle maatschappij heeft waarschijnlijk een ander tempo nodig om mensen zich met zichzelf en anderen betrokken te laten voelen. Mensen worden vindingrijker wanneer ze worden uitgedaagd en in voor in ongewone situaties terecht komen. Bewust ontworpen interventies in ons dagelijks leven kunnen ons een moment van rust en bezinning opleveren.

Wat nu gebeurt in onze Design wereld is dat aan de ene kant het zakelijk leven wordt blootgesteld aan kunst en dat andere kant kunst wordt gecommercialiseerd. Dit creëert nieuwe situaties, interpretaties en interfaces. Ik heb er voor gekozen om deze gelegenheid te gebruiken om vormen van sociale betrokkenheid te ontwerpen.Ik ben niet in staat om mensen te veranderen noch gedrag te veranderen. Ik kan echter wel ruimte creëren en ik kan oefeningen creëren die leermomenten geleiden, zelfreflectie stimuleren en bewustwording activeren. Dit alles, hoop ik, zal positief gedrag en zelfbeschikking bij het individu naar boven brengen.

Tijden zoals nu, wanneer een wereldwijde economische crisis plotsklaps opdook, geven ons den mogelijkheid om een onze ogen te openen en te bezien wat er echt is: het is een kans om te hervormen in plaats van gehaast proberen om de crisis te bezweren volgens de oude patronen. Er is een reden waarom zaken opeen hopen- het is tijd voor verandering.

etnische kunst en Leisje Reijskens

Vertaling staat voor vrijdagavond op het programma.

My collector's class (MFAC) went a week ago into the old part of Amsterdam "De Jordaan". In that neighbourhood are dozens of galleries. Hidden behind dirty windows and a closed door is Gallery "native art". we were there to try to broaden our horizon in art. The gallery is loaded with hundreds to thousands pieces of ethnic art. They mostly come from Africa and Indonesia. As in all art works also in ethnic art the focus is on what is considered important. Felix de Rooy broke it down in three concepts. Rejuvenation often shown as a snake or lizard because these animals can renew there skin. Second: female fertility shown as women with large breasts, bellies, thighs and very clear vagina's. Third: male fertility usually shown as large penises.
We, the students, got the assignment to look for an object we liked most and then try to explain what we liked about it.
In the picture below Rob Aussen (the old man) is holding a ceremonial scepter I liked that object most because of the simple forms and the similarity. Really ethnic art is not my cup of tea.
The man with the cap is Felix de Roy. I am standing in the back wearing a red shirt.

There were also more extreme works of art like the bird/man in the following picture. That is too much ethnic art for me. It was chosen by Anita Frank who took the pictures.


After this we went to Gallery 23, which is in an open clean and spacey location. Completely the opposite. gallery 23 is focused on modern African art. This looked more like western art although the African influences were visible.
For example a chair form Mozambique completely built out of parts of Kalashnikov rifles. After the civil war there was an abundance of these.
An other artist used pieces of enamel form broken down commercial pictures. It somehow looked with a twist. That twist is Africa.

After this visit we had lunch and everyone went his or her way. I went back to the Jordaan to visit some galleries.
There I saw the in the Ververs gallery the exhibition from Liesje Reijskens. The works are orginal and good. But they somehow didn't end up on my want list.But maybe they will later. Liesje is a 24 year old Belgium photographer. She takes pictures from girls her own age and makes surrealistic or fairy tale like photo's.
Below a surrealistic one. Those are the ones I liked most.

dieper in de trechter

In het allereerste bericht van mijn blog schreef ik dat ik wilde uitzoeken waarom ik verzamel. Hoe maak ik mijn verzameling. Hoe wil ik komen van een zootje kunstwerken naar een kunstverzameling. Mijn enorme probleem is dat er zoveel kunst is. Daarom heb ik richtlijnen nodig die mijn keuze beperken.

In een vorig bericht had ik het over mijn abcde lijst:
Alle kunstenaars van wie ik een werk bezit of in wie ik geïnteresseerd ben staan op een van deze lijsten.

A betekent: Ik koop elk jaar
E betekent: Je staat hier hoogstwaarschijnlijk op de lijst omdat ik ooit een werk van je heb gekocht. Het is onwaarschijnlijk dat dit nog eens gebeurt.
Bij de andere lijsten kan je zelf wel wat bedenken.

Wie op welke lijst staat weet alleen ik. De positie van twee kunstenaars zal ik echter prijs geven in dit bericht als je zorgvuldig genoeg leest.
De verdeling van kunstenaars op mijn lijst luidt als volgt:
A: 2 & 0
B: 6 & 1
C: 9 & 0
D:15 & 5 onbeslist 1
E: 7 & 9

Totaal 39 & 15 & 1

Ik heb de lijst eenvoudigweg opgesplitst in vrouwen en mannen. Vrouwen links, mannen rechts. Het is eenvoudig te zien dat ik vrouwelijke kunstenaars prefereer. Waarom gaat mijn voorkeur uit naar vrouwelijke kunstenaars? Dat weet ik niet Dat doet er ook niet toe.

5 minuten geleden heb ik een besluit genomen.

Ik heb besloten om vanaf nu alleen maar vrouwelijke kunstenaars te verzamelen. Dit heeft nauwelijks effect op mijn huidige verzameling en interesselijst. de meesten waren al vrouw. Het zoeken van nieuwe kunstenaars wordt een stuk eenvoudiger. 50% van de kunstenaars kan ik voorbij lopen zonder ze te hoeven herinneren hun website op te zoeken of vragen aan of over te stellen.

In het vorige bericht over mijn tijd om te kiezen stond in categorie 10 4 foto's van een mannelijke kunstenaar. Die staan er nu niet meer.

Ik houd nu nog 1 uitzondering. Matijs van de Kerkhof blijft op mijn interesselijst. Zolang als ik de regels bepaal mag ik ze ook breken als ik daar zin in heb. :-).

De onbesliste kunstenaar is een duo. Ze blijven ook op mijn lijst. Kijk eens naar hun website. Ze maken hun eigen blik op de wereld van vandaag.

http://www.exactitudes.com/

Budget en verzamelen 2

Feit: in mei ga ik het restant van mijn budget opmaken.

Ik ben u bezig om te preciseren welke kansen ik wil grijpen.

1. Carla van de Puttelaar Eigenlijk heb ik al besloten om een foto van haar te kopen, maar zolang ik hem nog niet heb gekocht zijn alle mogelijkheden open.
2. Liselotte Schuppers. Maandag heb ik haar thuis bezocht en twee foto's geselcteerd uit serie Anoniem. (Superman en Gladiator) Ze heeft me een goed aanbod gedaan.
3. Nicky Onderwater: Ik heb haar gemeeld voor een prijsopgave. De prijzen zijn stevig maar niet onredelijk, ze ad korting voor afdrukken die ze al gemaakt voor een tentonstelling. Het is moelijk kiezen uit haar werk.
4.Boukje Janssen: zij heeft een groepstentoonstelling "...Expectations" tijdens ArtAnsterdam met onbekend werk.
5. Enige andere kunstenaar op ArtAmsterdam die ik mogelijk tegenkom
6. Janneke Sprenkels: zij zal aanwezig zijn tijdens de Art & design sale in het Tac. Zij weet het niet, maar ze heeft een troef, één van haar werken staat op mijn want list.
7. Marleen v/d Heuvel and Liselotte de Groot zullen ook op de Art & design sale in het TAC zijn Maar geen troeven hier.
8. Andere kunstaars op de Art & design sale.
9. Merel van Beukering zal niet aanwezig zijn in het Tac maar ik heb contact met haar over een paar werken.
10. Afgelopen vrijdag heb ik nog meer mogelijkheden gevonden die ik domderdag nog niet kende. Om verwarring te vermijden laat ik deze even zitten.

Ik zal nog heel wat moeten trechteren.. .

Om de puzzel iets interessanter te maken :
elke kunstenaar heb ik het porijsberiek geven van het werk dat ik goed vind. Alle prijzen zijn in euro's. De rangorde is niet geheel random. Met een beetke kennis kan je de code kraken en decijfers met de letters verbinden.

a 2250 tot 4950 (ik wil er één)
b 850 tot 1500 (Ik wil er twee)
c 550 tot 975 (Ik wil er twee)
d schatting 300 tot 4000 (ik wil er minimaal één)
e schatting 200 tot 100000 (ik wil er minimaal één)
f 55 tot 425 (ik wil er minimaal één
g 100 to 200 (schatting)(ik wil er minimaal één
h onbekend normaal onder 100 (ik wil er minimaal één
i schatting 750 (Ik wil er twee)
j 85 tot 495 (Ik wil er twee)

Totaal is dit ongeveer 16000 euro. (Ik heb de vrijheid genomen om onwaarschijnlijk aankopen te verwijderen om een realistische som te verkrijgen.)

Van dat bedrag kan ik de betaling voor ongeveer 6000 euro uitstellen naar later jaren.(Ik weet dat er iets te regelen valt met galerieën) Dus dan houd ik 10000 euro over voor dit jaar. Mijn resterend budget is ongeveer 3000 euro.

Ik zal dus nog heel wat moeten trechteren.. .

Hoe ga ik kiezen: ten eerste ga ik naar ArtAmsterdan het Tac en de tentoonstelling Expectations. Dan zal ik beslissen.

Ik heb de neiging om meer high end en duurder werk te kopen (bijv. #1,2,4) Maar dat gaat wel ten kostte van vele goedkopere werken.
Niemand weet wat het wordt.

Ik beëindig dit bericht met de eerste foto die ik van Marije Arends kocht in 2005. In het vorige bericht liet ik de drie werken zien die ik als laatste van haar kocht.

Snelle aankoop en levering Marije Arends

De afgelopen weken ben ik druk geweest om te besluiten hoe ik mijn laatste euro's ga uitgeven. De uitdaging voor mij ligt erin dat enerzijds ik ervan houd om op nieuwe werken en kunstenaars te jagen. Aan de andere kant wil ik de kunstenaars nauwlettend blijven volgen die ik al een of meerder jaren verzamel. Dus toen ik op jacht was naar nieuwe werken besloot ik plotsklaps om de werken te kopen die al ruim een jaar op mijn verlanglijstje stonden. Want ik wilde niet dat die werken weer in het gedrang zouden komen. Zondag stuurde ik een meeltje. Afgelopen dinsdag kwam ze foto's brengen. Werkelijk een record. De kunstenaar heet Marije Arends. Iemand met zo'n naam moet en arendsoog hebben tijden s het maken van kunst. Hieronder staan de foto's die ik kocht. Ze zijn onderdeel ven een documentaire serie. Ze heeft familie en vrienden dicht op de huid gezeten en nam foto's vanuit zeer verschillende hoek.

Bekijk ze zelf maar:

budget and collecting

Collecting is choosing. Every budget is limited, so is mine. May is the month I usually spend the most money on art. This has two main reasons. The second is ArtAmsterdam, that is the biggest art fair in the Netherlands. It's mainly Dutch but it has a sturdy international component. Quality is high, some art is within my budget. The last two times I bought art and I never intended too when I went.

The first reason is the art and design sale in the Tac in Eindhoven. That's the place I started to buy art in such quantities I started collecting. Since the first time year it's kept I go and buy. This year won't be different.
Janneke Sprenkels will be there and probably Marleen v/d Heuvel or Matthijs v/d Kerkhof. Merel van Beukering and Liselotte de Groot (both on my watch list) might be there as well.
Tac is short for Temporary Art Centre. It's situated in an old Philips building. (For the Football fans: the Philips stadium, home base for PSV,is right across the street. Philips was founded in Eindhoven.) Tac is meant for creating art. There are dozens of ateliers in the building and a small dozen of multi purpose spaces. Exhibitions parties, workshops and the Art and design sale are held here. Many artists from my buy or watch list will be there so I will leave Eindhoven with a trunk full of art and ann empty wallet.

That's the easy part. There are however artists who are high on my watch list, but I'm sure I won't meet on ArtAmsterdam or in the Tac. So I'm helping faith a little bit. I e-mailed Liselotte Schuppers for a price query on the photography and I will go tomorrow to an exhibition from Liesje Reijskens in Amsterdam. Next to this I received lists from gallery Aeroplastics for Amanda Besl and Shadi Ghadirian.

The problem gets obvious far too many artists and works and not enough budget. To make things worse I've already decided to buy one large work from Carla van de Puttelaar. My biggest buy ever considering size (205 x 78 cm) and price (twice the amount from my second largest buy.) Although I will pay this in 36 months it still creates a gap in my budget.

I alomst forgot the works from Boukje Janssen which came back from New York but are stuck now at customs.

So this month it's decision time.

The least likely to buy this year is the work from Amanda Besl.
She makes paintings on small panels depicting adolescent girls.
To compensate here her picture "a beautiful moustache"



Artist's Statement of Amanda Besl:

In my recent work I try to evoke an open-ended fiction while speaking of the documentary quality of photography, the language of fashion photography, the viscosity of oil paint, and the transient nature of memory. My paintings emerge from a cultural feminine perspective, exploring the complexities of an aesthetic that fetishizes youth. The images are a string of metaphors that build series of events. The paintings are small in size in order to allow a more intimate viewing experience and to recall their history as photographic images. They pop from the wall off beveled edges to create a staccato rhythm of frozen suggestive moments. My pieces are cinematic in nature. I link seemingly unrelated sensory images which inform each other as narrative moments. The subject matter balances on the fine line between the mundane and the obscure. To view these paintings is to partake in a visual eavesdropping on the secretive world that engulfs today's girl.

I focus upon metaphors of the transient nature of adolescence. Horses act as a suggestive counterpart in paintings which are mostly devoid of human males. The fetishistic quality of these pocket-sized worlds emphasizes the idea of obsessive crushes. I am interested in heroic transformations of ordinary events which exist both as dark psychological secrets and as adult fairy tales supplanting their predecessors. These paintings are not nostalgic, except as personal nostalgia. They are not apologetic or hedonistic and have any number of possible endings or possibly no ending—just a pause, a breath.

More housekeeping.

Yesterday I installed my last piece of art I bought at ArtRotterdam. It's very fragile and really 3-d. So I had to find a spot. Where know one comes I don't know about, my cat cannot come, where there is no wind or draught.
So I placed it in my bedroom on eye level.
It consists of two small mirrors in an angle of 90 degrees and in between a transparent sheet with the text from a sermon on it, with as a subject: when does one actually exist.
The object is between two photographs, one from Isolde Woudstra on the left and one from Mery on the right.

Art Brussels 2009

This Friday I went to ArtBrussels. I should have been we but my Mfac co-student was confused by the wrong house number and never reached my house.
Artbrussels is held in the Expo next to the Atomium. It is divided into two halls. I took the backdoor because of the parking lot I'd put my car for the incredible amount of 4 euros. (I expected 10.)

I walked in and the first thing I grabbed was the floor plan. ArtBrussels is large. 172 galleries are represented. (425 wanted in) I think 3 to 4 football matches could take place in this space now dedicated to art. The next thing I did was grabbing a lunch and looking at the plan looking for familiar galleries.

Off course I should go to Ronmandos the gallery I had the invite from. I actually saw their booth just 5 hours later. I started in Hall 3 and had my first good surprise within 15 minutes. Aeroplasctics Contemporary sold paintings from Amanda Besl. Her paintings are on the first picture. They're all small, very realistic made in high detail and all from young women. I own two from her paintings. I bought them at ArtAmsterdam two years ago, my first buy from a gallery.

They had more work, I liked Shadi Ghadirian as well. But I think her fame Will make her very fast too expensive for my taste. Good for her though.
I saw a wonderful video from Antoine Roegier and missed an other one. I strolled from booth to booth saw very nice works from artists who are very well known but I had never known them. Endless my stroll was, after two hours I was just halfway hall 1 and still had one and a half hall left.
My conclusion half way therefore was. ArtAmsterdam and ArtRotterdam may be nice, but this is a different cup of tea. The quality of the art is the same, but the quantity is way larger. Luckily there was also a bar which sold good an cold Belgian beer. In total I visited them twice in my 5,5 hours walking amongst art, to drench my thirst and to rest my feet. I saw some nice works from Marina Abramovic. I thought she just made performances jeopardizing her own life. But she also makes pictures from Chinese children sleeping with M-16's.

Guided tours were held twice a day, and I joined one of the. Together with just two other people. While being guided I found out that I thought I'd covered now three quearters of the exhibition. Bu it really makes a difference which way you go through an aisle. The aisles I'd covered form left to right we now went through from right to left and while walking that way I saw completely different art.
So I'd missed a lot.
The tour was very nice. It mentioned the sculpture from picture two below. Is seems to abstract but if you look well enough a face can be seen.

After the tour I scooted through the last aisles, vsited RonMandos, and started to collect the prices and other information I wanted from the artists I really liked an were probably within my budget. The Austrian artist Marc Aschenbrenner shown by gallery Olaf Stueber (Berlin) , is one of them.
I collected my data, didn't buy a thing and went home. Dead tired but content after a 5,5 hour walk between international works of art I headed for my car.

Final cononclusion: best art fair I ever visisted, from the point of quality and quantity
Below some more overview pictures:

collecting and connecting

As a single and more living inside my head than outside it is often a lonely job being an art collector. My colleagues and friends are at least bewildered when they find out I pay as much as an inclusive two-week Holiday to Turkey for a few works of art I bought at ArtRotterdam and considered cheap.

I don;t have the budget to go with the crowd when buying, so I chase my own taste. I have no spouse or children who are dependent on me. So all the money I have left I can put in my art-budget and no one complains about it.

So I do have some urge to connect with fellow collectors who understand my problems like will I buy three photographs from Marije Arends or one from Hellen van Meene?

As an IT-consultant, to keep the headhunters away I will not specify my specialty, I have a profile on linkedin. I'm already connected to three different art groups.
The problem is however is that those artgroups are spammed by professionals in the art scene who want to sell their services, their own art work, or the art work they represent.

Somehow I was delighted when I was made aware of www.independent-collectors.com A networking site for collectors only. It's Germany based so most collectors are European. And for me an important German area as the Ruhr area is about a two hour drive by car. So very close.

The site is just starting so to start up they asked Tommi Brem to start a blog about starting collecting art. So he did here.
He is a really new not in collecting, he collected SF-books and records before this, but he is in art.

Although he is confronted with the same problems as I am. Many impressions, small budget, what to buy, why to buy. There also huge differences. He has a wife, who must be devoted to him and sometimes in complete denial of his actions. (She picked up a piece of art at German customs containing a drawing with a swastika, which is illegal in Germany.) So he cannot exceed his budget without getting up in a row with his wife. I can decide to enlarge my budget whenever I feel like it.
The other one and more important one is that I started to paddle in the sea of art by buying a painting somewhere in 1999 at a local second hand bookshop in Middelburg.
A picture of it, I show in this post. He really plunged in the deep. He has been to Art Basel with side shows and Art Basel Miami, these are fairs I've never been to.
He decided to collect. I somehow found out two years ago that I was collecting art when I had been buying for 8 years and collecting for two years.

The similarities are, we both blog and both collect and enjoy it.

Tomorrow I will go to my first foreign ArtFair. Art Brussels is just abroad, someone from my MFAC students will join me to the always surprising Belgians. Let's see what happens.

again housekeeping, with pictures

In a previous post about housekeeping I promised pictures from the almost 3d-objects from Boukje Janssen.

Here they are. You really need to enlarge the to see the needles in the eye and the needle which keeps the "u" in place from. "Is there anything we..."
The last picture is the photograph on a standardized spot in my living room. usually the works of art which are hanging here are larger.